Flebologia, leczenie chorób żył

Flebologia – Flebolog

Czym jest flebologia?

Flebologia, mówiąc najogólniej, jest dziedziną medycyny zajmującą się diagnozowaniem oraz leczeniem chorób układu żylnego. Schorzeniem, z którym najczęściej spotykają się lekarze zajmującym się flebologią to żylaki kończyn dolnych związanych z chorobą zakrzepową. Żylaki kończyn dolnych to poskręcane, pogrubiałe i pozmieniane patologicznie odcinkowe fragmenty żył, lokalizujące się najczęściej w obrębie podudzi.

Są wynikiem schorzenia znanego jako przewlekła niewydolność żylna, dotyczącego najczęściej żył powierzchniowych oraz połączeń pomiędzy żyłami powierzchniowymi, a głębokimi – tak zwanych perforatorów. Bezpośrednią przyczynę tego schorzenia stanowi niewydolność zastawkowa wyżej wymienionych żył, która może mieć podłoże zarówno wrodzone, jak i nabyte.

Czynniki wrodzone to po prostu uwarunkowania genetyczne, natomiast do czynników nabytych upośledzających prawidłowe funkcjonowanie zastawek żylnych należą przede wszystkim siedzący tryb życia i bezpośredni z nim związany brak ruchu, złe nawyki żywieniowe, otyłość, wady postawy, częste narażanie kończyn dolnych na wysokie temperatury (na przykład nadużywanie sauny czy zbyt częste długie, gorące kąpiele).

Często pojawiają się u kobiet w ciąży, po porodzie, a także po przebytej kuracji hormonalnej. Z kolei czynnikami chorobowymi sprzyjającymi powstawaniu żylaków jest zakrzepica żylna, oraz przebyte zapalenie żył głębokich.

Niewydolność zastawek żylnych powoduje zaburzenie prawidłowego krążenia krwi poprzez hamowanie jej odpływu. Powoduje to wystąpienie zastoju krwi w żyłach i mechaniczne rozciąganie ich ścianek. W efekcie dochodzi do ich odkształcenia i patologicznej przebudowy.

Jakie czynniki predysponują do powstawania żylaków kończyn dolnych?

Istnieje wiele czynników ryzyka, które predysponują do powstania żylaków kończyn dolnych. Należą do nich przede wszystkim wiek, płeć żeńska oraz wysoki wzrost. Te czynniki są niemodyfikowalne, to znaczy nie mamy na nie wpływu. Ponadto ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia przewlekłej niewydolności żylnej jest stosowanie doustnych leków antykoncepcyjnych, nawykowe zaparcia oraz wykonywanie pracy fizycznej w pozycji stojącej.

Oprócz tego należy pamiętać, że istotnym czynnikiem wywołującym żylaki jest przewlekłe nadciśnienie żylne, niezależnie od przyczyny jego wystąpienia. Może być ono związane z uciskiem z zewnątrz na żyłę (na przykład w wyniku uciskania przez powiększone węzły chłonne czy guz nowotworowy), istotnym zwężeniem światła naczynia żylnego na przykład w wyniku zakrzepicy, a także patologie w zakresie zastawek żylnych.

Jak objawiają się żylaki kończyn dolnych?

Przewlekła niewydolność żylna związana jest od samego początku z występowaniem charakterystycznych, powoli postępujących objawów. Do pierwszych symptomów choroby żylakowej należy uczucie ciężkości nóg, mrowienia i drętwienia w ich obrębie, a także postępujące obrzęki, lokalizujące się w szczególności wokół kostek.

Wraz z upływem czasu oraz zaawansowaniem choroby pojawiają się dolegliwości bólowe, których występowanie nie zależy od pory dnia, a nasilają się szczególnie podczas chodzenia. W kolejnym etapie pojawiają się widoczne zmiany naczyniowe. Początkowo mają one charakter pajączków naczyniowych, czyli teleangiektazji, a następnie pojawiają się powrózkowato zgrubiałe żyły.

W skrajnie zejściowych przypadkach mogą pojawiać się tak zwane zmiany troficzne pod postacią nieodwracalnych obrzęków z przebarwieniem i ścieńczeniem skóry, a nawet z wytwarzaniem się trudno gojących się owrzodzeń.

Na czym polega diagnostyka żylaków kończyn dolnych w gabinecie flebologicznym?

Rozpoznanie żylaków kończyn dolnych opiera się przede wszystkim na badaniu podmiotowym i przedmiotowym, gdyż objawy choroby są bardzo charakterystyczne. Z kolei podstawowym badaniem wykorzystywanym w diagnostyce żylaków jest ultrasonografia z wykorzystaniem efektu Dopplera.

Pozwala ona, poprzez znakowanie barwne, na uwidocznienie zaburzeń w przepływie krwi przez światło żyły, a tym samym na uwidocznienie niewydolności żylnej.

Flebolog posługuje się usg dopplerowskim do diagnostyki schorzeń żył

Flebologia – Jak leczyć żylaki kończyn dolnych?

Terapia żylaków uwzględnia postępowanie zachowawcze, farmakologiczne oraz zabiegowe. Postępowanie zachowawcze opiera się na prowadzeniu higienicznego, zdrowego trybu życia, a we wczesnej fazie choroby żylakowej na stosowaniu kremów z heparyną, które zmniejszają obrzęki
i uczucie ciężkości nóg.

Ponadto stosuje się pończochy uciskowe wspomagające krążenie krwi i zapobiegające jej zastojowi. Farmakoterapia polega na doustnym przyjmowaniu preparatów, które działają uszczelniająco na ścianę naczyń żylnych, takich jak rutyna, hesperydyna czy diosmina.

Do najczęstszych zabiegów stosowanych w leczeniu żylaków podudzi są laseroterapia oraz skleroterapia.

Oddziaływanie lasera na naczynia krwionośne opiera się na zjawisku tak zwanej fototermolizy selektywnej. Polega ono na wybiórczym niszczeniu danych struktur na skutek działania ciepła powstałego poprzez pochłanianie przez tkanki energii świetlnej. Strukturę, która ma ulec zniszczeniu określa się przez dobór odpowiedniej długości fali promieniowania laserowego. Jest to laserowe usuwanie żylaków.

Komórki organizmu zawierają tak zwane chromofory, czyli białka odpowiadające za pochłanianie fali o określonej długości. W przypadku zabiegu zamykania naczyń krwionośnych, rolę chromoforu pełni hemoglobina. Absorbuje ona energię świetlną przekształcając ją w ciepło. Powoduje ona wyparowanie wody z krwi, a także rozpad ścian naczyń krwionośnych.

Następnie, na drodze fizjologicznych procesów ulegają one „pożarciu” przez makrofagi, czyli komórki odpowiadające za usuwanie niechcianych struktur z organizmu. Efektem tego jest praktycznie natychmiastowa likwidacja niechcianych defektów skórnych pod postacią pajączków naczyniowych.

Optymalny rezultat przy dużej precyzji udaje się otrzymać dzięki wykorzystaniu zjawiska podwójnego filtrowania. Dzięki niemu możliwy jest dobór pożądanej długości fali umożliwiające minimalizację oddziaływania na tkanki otaczające.

Skleroterapia jest metodą leczenia przewlekłej niewydolności żylnej, której efektem jest redukcja, a czasem nawet likwidacja przepływu w naczyniach żylnych. Istnieje kilka sposobów uzyskania tego efektu.

Najbardziej klasyczną metodą jest ostrzykiwanie niewydolnych naczyń przy pomocy różnych związków chemicznych, w różnorodnych stężeniach, czego rezultatem jest obkurczanie się oraz zamykanie naczyń krwionośnych żylnych. Zabiegi te charakteryzują się wysokim poziomem bezpieczeństwa z uwagi na swoją niewielką inwazyjność.

Flebologia Poznań

Flebologia chirurgia naczyniowa

Czym są flebologia i chirurgia naczyniowa?

Flebologia, mówiąc najogólniej, jest dziedziną medycyny zajmującą się diagnozowaniem oraz leczeniem chorób układu żylnego. Schorzeniem, z którym najczęściej spotykają się lekarze zajmującym się flebologią to żylaki kończyn dolnych związanych z chorobą zakrzepową. Żylaki kończyn dolnych to poskręcane, pogrubiałe i pozmieniane patologicznie odcinkowe fragmenty żył, lokalizujące się najczęściej w obrębie podudzi.

Są wynikiem schorzenia znanego jako przewlekła niewydolność żylna, dotyczącego najczęściej żył powierzchniowych oraz połączeń pomiędzy żyłami powierzchniowymi, a głębokimi – tak zwanych perforatorów. Bezpośrednią przyczynę tego schorzenia stanowi niewydolność zastawkowa wyżej wymienionych żył, która może mieć podłoże zarówno wrodzone, jak i nabyte.

Czynniki wrodzone to po prostu uwarunkowania genetyczne, natomiast do czynników nabytych upośledzających prawidłowe funkcjonowanie zastawek żylnych należą przede wszystkim siedzący tryb życia i bezpośredni z nim związany brak ruchu, złe nawyki żywieniowe, otyłość, wady postawy, częste narażanie kończyn dolnych na wysokie temperatury (na przykład nadużywanie sauny czy zbyt częste długie, gorące kąpiele).

Często pojawiają się u kobiet w ciąży, po porodzie, a także po przebytej kuracji hormonalnej. Z kolei czynnikami chorobowymi sprzyjającymi powstawaniu żylaków jest zakrzepica żylna, oraz przebyte zapalenie żył głębokich.

Niewydolność zastawek żylnych powoduje zaburzenie prawidłowego krążenia krwi poprzez hamowanie jej odpływu. Powoduje to wystąpienie zastoju krwi w żyłach i mechaniczne rozciąganie ich ścianek. W efekcie dochodzi do ich odkształcenia i patologicznej przebudowy.

Chirurgia naczyniowa to szczegółowa specjalizacja wywodząca się z chirurgii, zajmująca się operacyjnym leczeniem chorób obwodowych naczyń krwionośnych zarówno tętniczych jak i żylnych. Do najczęstszych schorzeń leczonych przez chirurga naczyniowego należą przede wszystkim żylaki, ale także miażdżyca czy też naczyniaki i tętniaki.

Jakie czynniki predysponują do powstawania żylaków kończyn dolnych?

Najczęstszym schorzeniem będącym przedmiotem zainteresowania flebologa oraz chirurga naczyniowego są żylaki kończyn dolnych. Istnieje wiele czynników ryzyka, które predysponują do ich powstania. Należą do nich przede wszystkim wiek, płeć żeńska oraz wysoki wzrost. Te czynniki są niemodyfikowalne, to znaczy nie mamy na nie wpływu.

Ponadto ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia przewlekłej niewydolności żylnej jest stosowanie doustnych leków antykoncepcyjnych, nawykowe zaparcia oraz wykonywanie pracy fizycznej w pozycji stojącej. Oprócz tego należy pamiętać, że istotnym czynnikiem wywołującym żylaki jest przewlekłe nadciśnienie żylne, niezależnie od przyczyny jego wystąpienia.

Może być ono związane z uciskiem z zewnątrz na żyłę (na przykład w wyniku uciskania przez powiększone węzły chłonne czy guz nowotworowy), istotnym zwężeniem światła naczynia żylnego na przykład w wyniku zakrzepicy, a także patologie w zakresie zastawek żylnych.

Jak objawiają się żylaki kończyn dolnych?

Przewlekła niewydolność żylna związana jest od samego początku z występowaniem charakterystycznych, powoli postępujących objawów. Do pierwszych symptomów choroby żylakowej należy uczucie ciężkości nóg, mrowienia i drętwienia w ich obrębie, a także postępujące obrzęki, lokalizujące się w szczególności wokół kostek.

Wraz z upływem czasu oraz zaawansowaniem choroby pojawiają się dolegliwości bólowe, których występowanie nie zależy od pory dnia, a nasilają się szczególnie podczas chodzenia. W kolejnym etapie pojawiają się widoczne zmiany naczyniowe. Początkowo mają one charakter pajączków naczyniowych, czyli teleangiektazji, a następnie pojawiają się powrózkowato zgrubiałe żyły.

W skrajnie zejściowych przypadkach mogą pojawiać się tak zwane zmiany troficzne pod postacią nieodwracalnych obrzęków z przebarwieniem i ścieńczeniem skóry, a nawet z wytwarzaniem się trudno gojących się owrzodzeń.

Na czym polega diagnostyka żylaków kończyn dolnych w gabinecie flebologicznym?

Rozpoznanie żylaków kończyn dolnych opiera się przede wszystkim na badaniu podmiotowym i przedmiotowym, gdyż objawy choroby są bardzo charakterystyczne. Z kolei podstawowym badaniem wykorzystywanym w diagnostyce żylaków jest ultrasonografia z wykorzystaniem efektu Dopplera. Pozwala ona, poprzez znakowanie barwne, na uwidocznienie zaburzeń w przepływie krwi przez światło żyły, a tym samym na uwidocznienie niewydolności żylnej.

Jak leczyć żylaki kończyn dolnych?

Terapia żylaków uwzględnia postępowanie zachowawcze, farmakologiczne oraz zabiegowe. Postępowanie zachowawcze opiera się na prowadzeniu higienicznego, zdrowego trybu życia, a we wczesnej fazie choroby żylakowej na stosowaniu kremów z heparyną, które zmniejszają obrzęki
i uczucie ciężkości nóg. Ponadto stosuje się pończochy uciskowe wspomagające krążenie krwi i zapobiegające jej zastojowi.

Farmakoterapia polega na doustnym przyjmowaniu preparatów, które działają uszczelniająco na ścianę naczyń żylnych, takich jak rutyna, hesperydyna czy diosmina.

Do najczęstszych zabiegów stosowanych w leczeniu żylaków podudzi są laseroterapia oraz skleroterapia.

Flebolog często wykorzystuje laser do leczenia – laserowe usuwanie żylaków

Oddziaływanie lasera na naczynia krwionośne opiera się na zjawisku tak zwanej fototermolizy selektywnej. Polega ono na wybiórczym niszczeniu danych struktur na skutek działania ciepła powstałego poprzez pochłanianie przez tkanki energii świetlnej. Strukturę, która ma ulec zniszczeniu określa się przez dobór odpowiedniej długości fali promieniowania laserowego.

Komórki organizmu zawierają tak zwane chromofory, czyli białka odpowiadające za pochłanianie fali o określonej długości. W przypadku zabiegu zamykania naczyń krwionośnych, rolę chromoforu pełni hemoglobina. Absorbuje ona energię świetlną przekształcając ją w ciepło. Powoduje ona wyparowanie wody z krwi, a także rozpad ścian naczyń krwionośnych.

Następnie, na drodze fizjologicznych procesów ulegają one „pożarciu” przez makrofagi, czyli komórki odpowiadające za usuwanie niechcianych struktur z organizmu. Efektem tego jest praktycznie natychmiastowa likwidacja niechcianych defektów skórnych pod postacią pajączków naczyniowych. Optymalny rezultat przy dużej precyzji udaje się otrzymać dzięki wykorzystaniu zjawiska podwójnego filtrowania. Dzięki niemu możliwy jest dobór pożądanej długości fali umożliwiające minimalizację oddziaływania na tkanki otaczające.

Skleroterapia jest metodą leczenia przewlekłej niewydolności żylnej, której efektem jest redukcja, a czasem nawet likwidacja przepływu w naczyniach żylnych. Istnieje kilka sposobów uzyskania tego efektu. Najbardziej klasyczną metodą jest ostrzykiwanie niewydolnych naczyń przy pomocy różnych związków chemicznych, w różnorodnych stężeniach, czego rezultatem jest obkurczanie się oraz zamykanie naczyń krwionośnych żylnych. Zabiegi te charakteryzują się wysokim poziomem bezpieczeństwa z uwagi na swoją niewielką inwazyjność.

Żylaki kończyn dolnych również mogą być leczone operacyjnie. Zabieg ten nosi nazwę strippingu. Polega na wprowadzeniu specjalnej prowadnicy z pętlą przez niewielkie nacięcie w skórze i naczyniu, i wyrwaniu za jego pomocą zmienionej chorobowo żyły.

Flebologia to dział medycyny zajmujący się leczeniem chorób żył