Gumkowanie hemoroidów metodą Barrona
Czym są hemoroidy?
Hemoroidy, często nazywane żylakami odbytu, są w dzisiejszych czasach bardzo częstą i uciążliwą dolegliwością. Są to powiększone, wypadające poduszeczki odbytowe. Bezpośrednia przyczyna ich powstawania nie została do końca poznana, aczkolwiek uważa się, że w zdecydowanej większości przypadków hemoroidy są zmianami pierwotnymi. Rzadko są wtórne do innych schorzeń, takich jak na przykład rak odbytnicy. Patofizjologia powstawania hemoroidów polega w dużej mierze na procesach degradacyjnych podporowej tkanki łącznej oraz mięśni gładkich.
Poduszki odbytowe po wypadnięciu ulegają zrogowaceniu oraz przerostowi w obrębie strefy przejściowej, a w wyższych stopniach także nabłonka walcowatego odbytnicy. Wyodrębniono czynniki ryzyka, które pośrednio mają wpływ na powstawanie hemoroidów. Należą do nich między innymi zaparcia, ciąża, siedzący tryb życia, praca siedząca (bardzo częste u zawodowych kierowców), a nawet zbyt długie przesiadywanie w toalecie (na przykład czytanie podczas defekacji).
Do głównych objawów hemoroidów należą przede wszystkim krwawienie oraz wypadanie. Objawy te mogą występować zarówno w sposób izolowany jak i wspólnie. Krwawienia są niewielkie, objawiają się występowaniem świeżej krwi na powierzchni stolca lub na papierze toaletowym. Ponadto, objawom tym może towarzyszyć dyskomfort, świąd, a nawet ból, nasilający się szczególnie podczas aktu defekacyjnego. Na bardziej zaawansowanych etapach choroby częste jest brudzenie bielizny śluzem oraz wydzieliną kałową.
W chorobie hemoroidalnej można wyodrębnić cztery stopnie zaawansowania, w zależności od nasilenia wypadania poduszeczek odbytowych.
Pierwszy stopień – hemoroidy widoczne są w badaniu endoskopowym, jednakże nie wypadają na zewnątrz odbytu, w związku z powyższym w klinicznym badaniu per rectum są niewidoczne. Jednakże możliwe jest krwawienie.
Drugi stopień – hemoroidy wypadają podczas defekacji, po czym samoistnie wracają na swoje miejsce.
Trzeci stopień – hemoroidy przebywają na zewnątrz przez cały czas, jednakże dają się łatwo odprowadzić ręcznie.
Czwarty stopień – hemoroidy przebywają na zewnątrz cały czas, jednakże ich odprowadzenie jest niemożliwe.
Hemoroidy zazwyczaj przebiegają łagodne, jednakże mogą wiązać się z występowaniem ostrych powikłań, takich jak zakrzepica w obrębie wypadniętych hemoroidów, masywne krwotoki, a w skrajnych przypadkach nawet martwicy tkanek.
Podstawowy sposób rozpoznania choroby hemoroidalnej opiera się na badaniu fizykalnym przez odbyt. Istnieje kilka sposobów raczenia sobie z tym problemem, dobieranych
w zależności od stopnia zaawansowania. Opierają się zarówno na leczeniu chirurgicznym jak i zachowawczym. W tym ostatnim bardzo dobrą propozycję oferuje współczesna medycyna estetyczna.
Czym jest i kiedy zastosować gumkowanie hemoroidów – zabieg Barrona?
Gumkowanie, czyli podwiązywanie hemoroidów metodą Barrona jest bezoperacyjną metodą leczenia żylaków odbytu, charakteryzująca się wysokim bezpieczeństwem oraz skutecznością. Jest to metoda stosowana już od ponad 40 lat i wchodzi w zakres kompetencji chirurgii małoinwazyjnej. Jej istotą jest założenie gumowej opaski na szyję guzka krwawniczego, co z kolei doprowadza do jego martwicy i oddzielenia się od żyły macierzystej. Metoda ta jest wysoce skuteczna w hemoroidach w stopniu I i II, a także w niektórych przypadkach w stopniu III.
Jak wygląda zabieg metodą Barrona?
Podstawowym elementem niezbędnym do wykonania podwiązywania hemoroidów metodą Barrona jest badanie anoskopowe, od którego zaczyna się zabieg. Po zlokalizowaniu guzka hemoroidalnego, przez odbyt wprowadzane jest specjalne urządzenie zwane ligatorem, wyposażone w dwie podwiązki. Poprzez wykorzystanie podciśnienia, ligator zasysa guzek krwawniczy do wewnątrz. Następnie na szypułę hemoroidu nakładane są dwie gumki, które zsuwają się na szyję guzka odcinając dopływ krwi i powodujące jego obwodowe niedokrwienie.
Bardzo istotne jest, by pamiętać, że podstawa ligatora powinna być oparta około 5 mm linii grzebieniastej, w obszarze pozbawionym czuciowych zakończeń nerwowych. Gwarantuje to bezbolesny przebieg zabiegu. Po około 10 do 16 dni od przeprowadzenia procedury, niedokrwiony guzek ulega martwicy oraz odpada.
Co prawda możliwe jest usunięcie wszystkich guzków krwawniczych podczas jednego zabiegu, zazwyczaj jednak są one usuwane pojedynczo w odstępach 3 do 4-tygodniowych. Związane to jest z celowością zmniejszenia ryzyka powikłań pod postacią martwicy. Skuteczność zabiegu Barrona jest wysoka i sięga 80-90%.
Czasami zabieg wymaga powtórzenia.
W przypadku stopnia IV wskazane jest laserowe usuwanie hemoroidów.
Jakie mogą być powikłania zabiegu?
Po przeprowadzeniu zabiegu podwiązywania hemoroidów u większości pacjentów obserwowane jest uczucie pełności i dyskomfortu w odbycie, które ustępuje samoistnie i nie wymaga leczenia. Najczęstszym powikłaniem metody Barrona jest ból w kanale odbytu, który wynika najczęściej z założenia gumek poniżej linii grzebieniastej, lub też z wystąpieniem silnego skurczu zwieracza odbytu, które obserwowane jest po zabiegu. Rzadszą przyczyną bólu w kanale odbytu jest powstanie zakrzepu wewnątrz guzka.
Drugim, rzadziej występującym powikłaniem jest krwawienie z odbytu, którego przyczynę można określić bazując na czasie, w jakim wystąpiło. Jeżeli do krwawienia dochodzi między drugim a czwartym dniem po zabiegu, powodem jest zazwyczaj zsunięcie się gumek z guzka. Natomiast w późniejszym czasie, to znaczy między piątym, a siódmym dniem, wynika ono najczęściej z wytworzenia się owrzodzenia bądź martwicy niedokrwionej części hemoroidu.
Z kolei jeżeli obserwowane jest około 2 tygodni po przeprowadzeniu procedury, jest ono wtedy zazwyczaj objawem towarzyszącym oddzielenia się guzka od jelita. Jeszcze rzadszymi powikłaniami mogą być infekcje miejscowe, a w skrajnych przypadkach zakażenia ogólnoustrojowe.
Jakie są przeciwwskazania do metody Barrona?
Podstawowym i najważniejszym przeciwwskazaniem do przeprowadzenia zabiegu podwiązywania żylaków metodą Barrona jest występowanie stanu zapalnego kanału odbytu oraz odbytnicy. Również należy zachować szczególną ostrożność u pacjentów przyjmujących doustne leki przeciwkrzepliwe i antykoagulanty.
Przygotowanie do zabiegu gumkowania hemoroidów – zabieg Barrona
Do zabiegu / konsultacji dotyczących hemoroidów – należy przygotować się przez wykonanie lewatywy (np. gotowym preparatem). Lewatywę należy wykonać dwukrotnie: rano w dzień zabiegu oraz na 2 godziny przed zabiegiem/konsultacją. Na 2 dni przed badaniem powinno się spożywać dietę płynną: buliony, kisiel, przecedzone zupy i soki, galaretki, budyń, niegazowane napoje, soki, herbatę. Można pić wodę
Takie postępowanie w trakcie przygotowania do zabiegu gumkowania pozwala na odpowiednie oczyszczenie odbytu.
Dieta po gumkowaniu hemoroidów
Konieczna jest kontynuacja leczenia, czyli dieta w okresie po operacji żylaków odbytu powinna się składać z: soku z jabłka lub żurawiny, żelatyny, lodów owocowych, bulionu i herbaty.
Lekkostrawna, półpłynna dieta w chirurgii służy do zapobiegania powstawaniu różnych dolegliwości po zabiegu żylaków odbytu.
Rekonwalescencja po metodzie Barrona
Gojenie się ranek trwa od 3 do 6 tygodni w zależności od wielkości usuniętego guzka. Dolegliwości bólowe mogą utrzymywać się przez ok. 7 – 10 dni
