Włókniaki – popularne zmiany skórne, będące niezłośliwą odmianą nowotworów. Włókniak nie stanowi zagrożenia zdrowotnego.
Czym są włókniaki?
Włókniaki są guzkowatymi zmianami zbudowanymi, jak sama nazwa wskazuje, z tkanki włóknistej. Występują głównie na skórze, ale można je spotkać również w innych lokalizacjach, takich jak na przykład błona śluzowa jamy ustnej lub miąższ gruczołów piersiowych. Rozpatrując ich charakter przez pryzmat definicyjn %%sep%% Aestetic Clinicy, włókniaki mają charakter nowotworowy. Należą one jednak do grupy nowotworów łagodnych.
Oznacza to, że nie stanowią żadnego zagrożenia dla zdrowia ani tym bardziej życia. Usuwa się je jedynie ze względów estetycznych oraz wygody. Jak dotąd, w światowej literaturze medycznej nie opisano ani jednego przypadku transformacji włókniaka w nowotwór złośliwy jakim jest włókniakomięsak.
Włókniak jest zmianą przypominającą z wyglądu krostkę, jednakże nie powoduje żadnych dolegliwości, w tym bólowych. Dlatego też bardzo istotne jest, aby pamiętać, że w razie wystąpienia jakichkolwiek dolegliwości związanych z taką krostkopodobną zmianą, należy bezzwłocznie zgłosić się do dermatologa, ponieważ tego typu dolegliwości będą świadczyły o najprawdopodobniej innym charakterze zmiany.
Jakie są rodzaje włókniaków i czym się one różnią?
Istnieje kilka rodzajów włókniaków różniących się zarówno konsystencją, jak i czystością budowy, wielkością czy lokalizacją. Pierwszym rodzajem są włókniaki twarde są to zmiany o charakterze nabytym, spoistej konsystencji oraz stosunkowo niewielkim rozmiarze. Występują one zazwyczaj pojedynczo lokalizując się głównie na kończynach. Nie jest zmianą mocno ukorzenioną i przesuwa się wraz ze skórą. Nie stwierdzono preferencyjności występowania w zależności od płci, jednakże zaobserwowano wzrost ich liczby wraz z wiekiem.
Włókniaki miękkie są zmianami zazwyczaj o charakterze wrodzonym. Może występować zarówno pojedynczo jak i w grupach lokalizując się głównie na szyi, twarzy, karku, plecach oraz w dołach pachowych. Są to zmiany istotnie większe w porównaniu z włókniakami twardymi, jednakże charakteryzują się znacznie mniejszą spoistością do tego stopnia, iż możliwe jest wciśnięcie ich do środka.
Specyficznym rodzajów włókniaków są gruczolakowłókniaki, czyli zmiany heterogenne zbudowane zarówno z tkanki włóknistej jak i gruczołowej. Miejscem ich występowania jest miąższ piersi, a więc występują nie w obrębie skóry lecz pod nią. Są bardzo łatwo wyczuwalne pod skórą jako guzki lub zgrubienia. Powstają najczęściej w efekcie przemian i burzy hormonalnych w okresie dojrzewania płciowego.
Ciekawym rodzajem włókniaków są te powstające w jamie ustnej, a konkretnie w obrębie pokrywających ją błon śluzowych. Mogą być zarówno nabyte, powstające najczęściej w rezultacie przewlekłego drażnienia na przykład przez protezę zębową czy też aparat ortodontyczny, jak i wrodzone, na przykład nerwiakowłókniaki charakterystyczne dla dziedzicznej choroby Recklinghausena zwanej też nerwiakowłókniakowatością typu pierwszego.
Jakie są sposoby leczenia włókniaków?
Należy pamiętać, iż w zdecydowanej większości przypadków jedynym zalecanym postępowaniem jest obserwacja włókniaków. Usunięcia wymagają jedynie te, których rozmiary są duże, występujące w miejscach przewlekle drażnionych, stanowiące istotny defekt kosmetyczne, oraz takie, które istotnie obniżają komfort życia.
Istnieją różne metody leczenia włókniaków. Niektóre są możliwe do samodzielnego zastosowania w domu, inne wymagają interwencji lekarza zajmującego się medycyną estetyczną.
Wśród domowych sposobów usuwania włókniaków najbardziej popularne jest zastosowanie octu jabłkowego. Jego zastosowanie jest bardzo proste – polega na wykonywaniu okładów z wacika nasączonego octem. Okłady takie są powtarzane do czasu, aż włókniak wyschnie oraz odpadnie. Zaletą tej metody jest jej prostota i dostępność, jednakże jej skuteczność jest bardzo dyskusyjna. Dlatego też zawsze warto zasięgnąć pomocy specjalisty w tym zakresie.
Wśród sposobów profesjonalnych najpopularniejsze są elektrochirurgia, krioterapia oraz laser frakcyjny CO2. Pierwsze dwie metody to metody chirurgiczne. Elektrochirurgia polega na usunięcie zmiany z wykorzystaniem chirurgicznego noża elektrycznego. Druga zaś polega na wymrażaniu zmiany ciekłym azotem.
Jednakże te dwie metody wiążą się niestety z pozostawaniem blizn. Dlatego też najbardziej optymalna, możliwa do wykonania w gabinecie medycyny estetycznej jest nieinwazyjna metoda z zastosowaniem lasera frakcyjnego CO2.
Laser frakcyjny charakteryzuje się emisją fal elektromagnetycznych o takiej długości i częstotliwości, która pozwala na bardzo dobrą penetrację w obrębie wody, która stanowi większość objętości wszystkich tkanek. Dzięki temu może on oddziaływać praktycznie na wszystkie tkanki, w zależności od dobranych ustawień. Dodatkowo, urządzenie emituje również strumień dwutlenku węgla.
Gaz ten powoduje poprawienie ukrwienia tkanki, a co za tym idzie jej odżywienia. Dzięki tym właściwościom dodatkowo przyspiesza procesy regeneracyjne skóry. Rezultatem tego jest, poza usunięciem włókniaka, regeneracja tkanki w loży po nim, dzięki czemu po zabiegu praktycznie nie pozostaje żadna blizna. Bolesność zabiegu jest niewielka i zazwyczaj nie wymaga on zastosowania żadnego znieczulenia.
U osób z wysoką wrażliwością na ból można zastosować kremy anestetyczne. Lekarz przykłada głowicę bezpośrednio do skóry, po czym emitowana jest wiązka promieniowania laserowego wnikająca na różną głębokość. Istnieje zależność, że im większa jest penetracja w głąb skóry, tym więcej nowej tkanki zostaje wytworzone.
Zabieg z wykorzystaniem lasera frakcyjnego CO2 charakteryzuje się stosunkowo wysokim bezpieczeństwem. Ryzyko istotnych powikłań jest minimalne, choć do kilku godzin po zabiegu może utrzymywać się zaczerwienienie okolicy poddawanej procedurze, a także mogą pojawiać się niewielkie wybroczynki i siniaki. Wymienione dolegliwości bardzo szybko samoistnie ustępują.
Włókniaki usuwanie Poznań
Włókniaki
Najpopularniejsza zmiana skórna, która ze względu na swój wygląd i nazewnictwo, wywołuje przerażenie u wielu pacjentów. Zupełnie niepotrzebnie, ponieważ włókniak to nie tylko łagodna przypadłość, ale również łatwa do usunięcia, często nawet domowym sposobem.
Czym są włókniaki?
Włókniaki to zmiany skórne o charakterze nowotworowym. Chodź brzmi to niepokojąco, to sprawa jest o wiele bardziej błaha niż może się wydawać. Zmiany te bowiem nie zagrażają życiu ani zdrowiu. Żadnego przypadku zezłośliwienia włókniaków do tej pory nie odnotowano. Wyglądem przypominają guzki i jeżeli pacjentowi nie przeszkadzają pod względem estetycznym, często zaleca się jedynie ich obserwację.
Jeżeli pojawieniu się guzków towarzyszy ból, swędzenie lub pieczenie, należy niezwłocznie zgłosić się do lekarza! Włókniaki nie powodują odczuwania dyskomfortu ani dolegliwości.
Jakie są rodzaje włókniaków?
Włókniaki mogą pojawić się na każdej części ciała. Występują w kilku odmiennych postaciach, które różnią się miejscem występowania, kolorem, wielkością i przyczyną.
-
Włókniak miękki, czyli zmiany o charakterze wrodzonym.
Zazwyczaj jest wielkości kilku milimetrów, ale może osiągnąć rozmiar nawet kilku centymetrów. Może występować pojedynczo, w parach lub nawet w skupiskach. Jego barwa może być cielista oraz cielisto-brązowa. Ta zmiana skórna najczęściej pojawia się w fałdach skórnych, czyli na karku, w okolicach pach, pod piersiami, a nawet w okolicach powiek.
Należy skontrolować te zmiany skórne u dermatologa, aby wykluczyć schorzenia, które wyglądają podobnie, a są niebezpieczne dla zdrowia, takie jak nerwiakowłókniaki, uszypułowane znamiona skórne, brodawki łojotokowe oraz złośliwe zmiany nowotworowe.
Co ważne, włókniak miękki, choć sam w sobie nie jest zaburzeniem zdrowia, może być sygnałem chorób, takich jak cukrzyca, insulinooporność, otyłość, dyslipidemia oraz nadciśnienie tętnicze. Ten rodzaj zmiany skórnej może pojawić się w każdym wieku, niemniej najczęściej dotyka osób po 40. roku życia.
-
Włókniak twardy, czyli zmiany o charakterze nabytym.
Przyjmuje postać niewielkiej, kilkumilimetrowej krostki lub guzka o barwach od jasnobrązowej do czerwono-brązowej, którą można przesuwać na powierzchni skóry. Pojawia się zazwyczaj pojedynczo, głównie na kończynach, najczęściej na skutek ukąszeń owadów lub zapalenia mieszka włosowego. Najbardziej narażone na występowanie włókniaka twardego są osoby między 20., a 50. rokiem życia.
-
Gruczolako włókniak, czyli łagodny nowotwór piersi.
Gruczolakowłókniak jest łatwo wyczuwalnym, niewielkim guzkiem pod skórą piersi. Jest to częsta przypadłość młodych kobiet w okresie dojrzewania, spowodowana tzw. burzą hormonalną. Najczęściej gruczolakowłókniak znika samoistnie, czasami trzeba usunąć go chirurgicznie.
Gruczolakowłókniak prosty i młodzieńczy są całkowicie nieinwazyjne. Należy jednak przebadać każdy guzek występujący w piersiach, ponieważ istnieją również gruczolakowłókniaki złożone i olbrzymie, które mogą okazać się złośliwe.
-
Włókniak w jamie ustnej, czyli następstwo podrażnień lub choroba wrodzona
Zmiana jest okrągła, kilku lub kilkunastomilimetrowa, w kolorze zbliżonym do otaczającej błony śluzowej. Ma gładką i elastyczną powierzchnię, nie boli i nie krwawi. Może występować na błonie śluzowej policzka, na języku, dziąsłach oraz na granicy podniebienia miękkiego i twardego. Niemal zawsze pojawia się pojedynczo.
Najczęściej jest następstwem permanentnego drażnienia przez protezę zębową albo aparat ortodontyczny. Mogą być również wrodzone, jak np. nerwiakowłókniaki, charakterystyczne dla dziedzicznej choroby Recklinghausena, zwanej też nerwiakowłókniakowatością typu pierwszego.
Usuwanie włókniaków
Ze względu na nikłą szkodliwość zmian skórnych, jakimi są włókniaki, zazwyczaj zalecane jest jedynie ich obserwowanie. Oczywiście, można je usunąć ze względów estetycznych oraz kiedy zaburzają komfort życia. Należy też wziąć pod uwagę usunięcie włókniaków, które powiększają się, podkrwawiają, zmieniają barwę lub uległy naderwaniu, czy innemu uszkodzeniu mechanicznemu.
Niemniej takie sytuacje są rzadkością. Zanim zdecydujemy się na ingerencję chirurgiczną, można spróbować domowego sposobu, jakim jest przykładanie wacika nasączonego octem jabłkowym w miejscu zmiany. Jeżeli włókniak jest niewielki, taka praktyka może spowodować jego wyschnięcie i samoistne odpadnięcie. W momencie, w którym zdecydujemy się na chirurgiczne usuwanie zmiany, należy zastanowić się, jaki sposób wybrać. Najczęściej stosowane metody to:
-
elektrochirurgia, czyli wypalenie prądem elektrycznym,
-
krioterapia, czyli wymrażanie ciekłym azotem,
-
laser frakcyjny CO2 lub pelleve, czyli najbardziej nieinwazyjna metoda, polegająca na tym, że laser zmienia fazową wodę śródkomórkową w parę wodną, dzięki czemu zmiana skórna natychmiast znika i nie pozostawia blizn.
