Blizny po ospie
Czym jest ospa?
Ospa wietrzna jest zakaźną chorobą wirusową, wywoływaną przez wirusa ospy wietrznej i półpaśca (VZV – Varicella-Zoster Virus). Jest to choroba występująca na całym świecie i mogąca się pojawić w każdej grupie wiekowej, jest jednak schorzeniem charakterystycznym dla wieku dziecięcego. Około 90% zakażeń stwierdza się przed 15 rokiem życia. Choroba ma najcięższy przebieg u niemowląt, dorosłych, oraz osób z upośledzeniem funkcjonowania układu odpornościowego.
Najłagodniej przebiega zaś u zdrowych dzieci. Zakaźność wirusa jest bardzo wysoka, dlatego bardzo ważna jest izolacja chorych. Do zakażenia dochodzi drogą kropelkową, przez kontakt bezpośredni oraz przez łożysko. Najczęstsza jest ta pierwsza. Wirus wnika przez błony śluzowe górnych dróg oddechowych. Okres wylęgania wynosi średnio 2 tygodnie, ale zakaźność dla otoczenia pojawia się już w drugiej dobie od zainfekowania.
W pierwszej kolejności pojawiają się tak zwane objawy prodromalne obejmujące złe samopoczucie, podwyższoną temperaturę ciała, utratę apetytu, bóle głowy, brzucha i mięśni. Po około 1-2 dniach pojawia się główny objaw ospy, czyli bardzo swędząca wysypka plamisto-grudkowo-pęcherzykowa, z pęcherzykami wypełnionymi treścią surowiczą (co odróżnia je od pęcherzyków pochodzenia bakteryjnego wypełnionych ropą).
Ospa wietrzna, pomimo, że u większości zakażonych ustępuje bez większych konsekwencji, może grozić poważnymi powikłaniami, takimi jak zapalenie płuc czy zaburzenia ze strony centralnego układu nerwowego. Dlatego też tak wielką rolę odgrywa szczepienie przeciwko ospie, które w większości przypadków zabezpiecza przed chorobą, a przynajmniej zapewnia łagodniejszy przebieg zachorowania. Jednakże nawet najłagodniejszy przebieg może wiązać się z pozostawaniem na skórze szpecących blizn.
Czym są i jak powstają blizny po ospie?
Blizna jest zmianą naprawczą. Przyczyną jej powstawania jest uszkodzenie zdrowej tkanki. Powoduje to pobudzenie aktywności fibroblastów, czyli aktywnych komórek tkanki łącznej. Efektem tego jest uzupełnianie ubytków tkanką łączną. Podstawową przyczyną powstawania blizn po ospie jest uszkodzenie tkanki przez wykwity infekcyjne. Blizn, szczególnie te o rozległym zasięgu, niejednokrotnie stanowią poważny defekt estetyczny.
Powoduje to często znaczne poczucie dyskomfortu i osłabienie poczucia własnej atrakcyjności. Na szczęście współczesna medycyna estetyczna wychodzi na przeciw osobom borykającym się z tym problemem i oferuje zabiegi, dzięki którym istnieje możliwość eliminacji tych niedoskonałości.
Blizny po ospie – jak powstają?
Prawie każdy z nas przechodził ospę w dzieciństwie. Niektórzy pacjenci borykają się w bliznami po ospie, które są niechcianą pamiątką i pozostałością po krostach. Mimo, że nie są one groźne dla zdrowia, to stanowią defekt estetyczny, którego wielu pacjentów nie chce zaakceptować. Ospa to choroba zakaźna, charakteryzująca się wykwitami skórnymi, które przybierają postać grudek, pęcherzyków wypełnionych płynem, a następnie strupków.
Inne objawy ospy to świąd, ból głowy, wysoka temperatura i złe samopoczucie. Kiedy pacjent ma duże krostki po ospie to jest większa szansa, że pozostanie po nich ślad na skórze. Po strupkach często pozostaje wgłębienie, które wiąże się z pojawieniem blizn na twarzy.
Jak zlikwidować blizny po ospie?
Najbardziej skuteczny jest laser erbowo-yagowy. Zabieg jest bezbolesny, wymaga kilku powtórzeń w odstępach miesięcznych. Czasami są to 3 czasem 4 zabiegi.
