Żylaki kończyn dolnych, żylaki nóg
Skąd się biorą żylaki kończyn dolnych?
Żylaki kończyn dolnych (żylaki nóg) to poskręcane, pogrubiałe i pozmieniane patologicznie odcinkowe fragmenty żył, lokalizujące się najczęściej w obrębie podudzi. Są wynikiem schorzenia znanego jako przewlekła niewydolność żylna, dotyczącego najczęściej żył powierzchniowych oraz połączeń pomiędzy żyłami powierzchniowymi, a głębokimi – tak zwanych perforatorów.
Bezpośrednią przyczynę tego schorzenia stanowi niewydolność zastawkowa wyżej wymienionych żył, która może mieć podłoże zarówno wrodzone, jak i nabyte. Czynniki wrodzone to po prostu uwarunkowania genetyczne, natomiast do czynników nabytych upośledzających prawidłowe funkcjonowanie zastawek żylnych.
Należą przede wszystkim siedzący tryb życia i bezpośredni z nim związany brak ruchu, złe nawyki żywieniowe, otyłość, wady postawy, częste narażanie kończyn dolnych na wysokie temperatury (na przykład nadużywanie sauny czy zbyt częste długie, gorące kąpiele).
Żylaki nóg pojawiają się często u kobiet w ciąży, po porodzie, a także po przebytej kuracji hormonalnej. Z kolei czynnikami chorobowymi sprzyjającymi powstawaniu żylaków jest zakrzepica żylna, oraz przebyte zapalenie żył głębokich.
Niewydolność zastawek żylnych powoduje zaburzenie prawidłowego krążenia krwi poprzez hamowanie jej odpływu. Powoduje to wystąpienie zastoju krwi w żyłach i mechaniczne rozciąganie ich ścianek. W efekcie dochodzi do ich odkształcenia i patologicznej przebudowy – tworzą się żylaki.
Jakie czynniki predysponują do powstawania żylaków kończyn dolnych?
Istnieje wiele czynników ryzyka, które predysponują do powstania żylaków kończyn dolnych. Należą do nich przede wszystkim wiek, płeć żeńska oraz wysoki wzrost. Te czynniki są niemodyfikowalne, to znaczy nie mamy na nie wpływu. Ponadto ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia przewlekłej niewydolności żylnej jest stosowanie doustnych leków antykoncepcyjnych, nawykowe zaparcia oraz wykonywanie pracy fizycznej w pozycji stojącej.
Oprócz tego należy pamiętać, że istotnym czynnikiem wywołującym żylaki jest przewlekłe nadciśnienie żylne, niezależnie od przyczyny jego wystąpienia. Może być ono związane z uciskiem z zewnątrz na żyłę (na przykład w wyniku uciskania przez powiększone węzły chłonne czy guz nowotworowy), istotnym zwężeniem światła naczynia żylnego na przykład w wyniku zakrzepicy, a także patologie w zakresie zastawek żylnych.
Jak objawiają się żylaki nóg?
Przewlekła niewydolność żylna związana jest od samego początku z występowaniem charakterystycznych, powoli postępujących objawów. Do pierwszych symptomów choroby żylakowej należy uczucie ciężkości nóg, mrowienia i drętwienia w ich obrębie, a także postępujące obrzęki, lokalizujące się w szczególności wokół kostek.
Wraz z upływem czasu oraz zaawansowaniem choroby pojawiają się dolegliwości bólowe, których występowanie nie zależy od pory dnia, a nasilają się szczególnie podczas chodzenia. W kolejnym etapie pojawiają się widoczne zmiany naczyniowe. Początkowo mają one charakter pajączków naczyniowych, czyli teleangiektazji, a następnie pojawiają się powrózkowato zgrubiałe żyły.
W skrajnie zejściowych przypadkach mogą pojawiać się tak zwane zmiany troficzne pod postacią nieodwracalnych obrzęków z przebarwieniem i ścieńczeniem skóry, a nawet z wytwarzaniem się trudno gojących się owrzodzeń.
Na czym polega diagnostyka żylaków kończyn dolnych?
Rozpoznanie żylaków kończyn dolnych opiera się przede wszystkim na badaniu podmiotowym i przedmiotowym, gdyż objawy choroby są bardzo charakterystyczne. Z kolei podstawowym badaniem wykorzystywanym w diagnostyce żylaków jest ultrasonografia z wykorzystaniem efektu Dopplera.
Pozwala ona, poprzez znakowanie barwne, na uwidocznienie zaburzeń w przepływie krwi przez światło żyły, a tym samym na uwidocznienie niewydolności żylnej.
Jak leczyć żylaki nóg? Żylaki leczenie
Terapia żylaków uwzględnia postępowanie zachowawcze, farmakologiczne oraz zabiegowe. Postępowanie zachowawcze opiera się na prowadzeniu higienicznego, zdrowego trybu życia, a we wczesnej fazie choroby żylakowej na stosowaniu kremów z heparyną, które zmniejszają obrzęki i uczucie ciężkości nóg.
Ponadto stosuje się pończochy uciskowe wspomagające krążenie krwi i zapobiegające jej zastojowi. Farmakoterapia polega na doustnym przyjmowaniu preparatów, które działają uszczelniająco na ścianę naczyń żylnych, takich jak rutyna, hesperydyna czy diosmina.
Do najczęstszych zabiegów stosowanych w leczeniu żylaków nóg należą:
Clarivein
Oddziaływanie lasera na naczynia krwionośne (żylaki nóg) opiera się na zjawisku tak zwanej fototermolizy selektywnej. Polega ono na wybiórczym niszczeniu danych struktur na skutek działania ciepła powstałego poprzez pochłanianie przez tkanki energii świetlnej.
Strukturę, która ma ulec zniszczeniu określa się przez dobór odpowiedniej długości fali promieniowania laserowego. Komórki organizmu zawierają tak zwane chromofory, czyli białka odpowiadające za pochłanianie fali o określonej długości.
W przypadku zabiegu zamykania naczyń krwionośnych, rolę chromoforu pełni hemoglobina. Absorbuje ona energię świetlną przekształcając ją w ciepło. Powoduje ona wyparowanie wody z krwi, a także rozpad ścian naczyń krwionośnych. Następnie, na drodze fizjologicznych procesów ulegają one „pożarciu” przez makrofagi, czyli komórki odpowiadające za usuwanie niechcianych struktur z organizmu.
Efektem tego jest praktycznie natychmiastowa likwidacja niechcianych defektów skórnych pod postacią pajączków naczyniowych. Optymalny rezultat przy dużej precyzji udaje się otrzymać dzięki wykorzystaniu zjawiska podwójnego filtrowania. Dzięki niemu możliwy jest dobór pożądanej długości fali umożliwiające minimalizację oddziaływania na tkanki otaczające.
Skleroterapia jest metodą leczenia przewlekłej niewydolności żylnej, której efektem jest redukcja, a czasem nawet likwidacja przepływu w naczyniach żylnych. Istnieje kilka sposobów uzyskania tego efektu.
Najbardziej klasyczną metodą jest ostrzykiwanie niewydolnych naczyń przy pomocy różnych związków chemicznych, w różnorodnych stężeniach, czego rezultatem jest obkurczanie się oraz zamykanie naczyń krwionośnych żylnych.
Zabiegi te charakteryzują się wysokim poziomem bezpieczeństwa z uwagi na swoją niewielką inwazyjność.
Żylaki kończyn dolnych Poznań
Żylaki nóg można skutecznie usuwać – zapraszamy
Czym są, jak oraz dlaczego powstają żylaki nóg?
Żylaki nóg to poskręcane, pogrubiałe i pozmieniane patologicznie odcinkowe fragmenty żył, lokalizujące się najczęściej w obrębie podudzi. Są wynikiem schorzenia znanego jako przewlekła niewydolność żylna, dotyczącego najczęściej żył powierzchniowych oraz połączeń pomiędzy żyłami powierzchniowymi, a głębokimi – tak zwanych perforatorów.
Bezpośrednią przyczynę tego schorzenia stanowi niewydolność zastawkowa wyżej wymienionych żył, która może mieć podłoże zarówno wrodzone, jak i nabyte.
Czynniki wrodzone to po prostu uwarunkowania genetyczne, natomiast do czynników nabytych upośledzających prawidłowe funkcjonowanie zastawek żylnych należą przede wszystkim siedzący tryb życia i bezpośredni z nim związany brak ruchu, złe nawyki żywieniowe, otyłość, wady postawy, częste narażanie kończyn dolnych na wysokie temperatury (na przykład nadużywanie sauny czy zbyt częste długie, gorące kąpiele).
Często pojawiają się u kobiet w ciąży, po porodzie, a także po przebytej kuracji hormonalnej. Z kolei czynnikami chorobowymi sprzyjającymi powstawaniu żylaków jest zakrzepica żylna, oraz przebyte zapalenie żył głębokich.
Niewydolność zastawek żylnych powoduje zaburzenie prawidłowego krążenia krwi poprzez hamowanie jej odpływu. Powoduje to wystąpienie zastoju krwi w żyłach i mechaniczne rozciąganie ich ścianek. W efekcie dochodzi do ich odkształcenia i patologicznej przebudowy.
Istnieje wiele czynników ryzyka, które predysponują do powstania żylaków kończyn dolnych. Należą do nich przede wszystkim wiek, płeć żeńska oraz wysoki wzrost. Te czynniki są niemodyfikowalne, to znaczy nie mamy na nie wpływu. Ponadto ze zwiększonym ryzykiem wystąpienia przewlekłej niewydolności żylnej jest stosowanie doustnych leków antykoncepcyjnych, nawykowe zaparcia oraz wykonywanie pracy fizycznej w pozycji stojącej.
Oprócz tego należy pamiętać, że istotnym czynnikiem wywołującym żylaki jest przewlekłe nadciśnienie żylne, niezależnie od przyczyny jego wystąpienia. Może być ono związane z uciskiem z zewnątrz na żyłę (na przykład w wyniku uciskania przez powiększone węzły chłonne czy guz nowotworowy), istotnym zwężeniem światła naczynia żylnego na przykład w wyniku zakrzepicy, a także patologie w zakresie zastawek żylnych.
Jak objawiają się żylaki nóg?
Przewlekła niewydolność żylna związana jest od samego początku z występowaniem charakterystycznych, powoli postępujących objawów. Do pierwszych symptomów choroby żylakowej należy uczucie ciężkości nóg, mrowienia i drętwienia w ich obrębie, a także postępujące obrzęki, lokalizujące się w szczególności wokół kostek.
Wraz z upływem czasu oraz zaawansowaniem choroby pojawiają się dolegliwości bólowe, których występowanie nie zależy od pory dnia, a nasilają się szczególnie podczas chodzenia.
W kolejnym etapie pojawiają się widoczne zmiany naczyniowe. Początkowo mają one charakter pajączków naczyniowych, czyli teleangiektazji, a następnie pojawiają się powrózkowato zgrubiałe żyły. W skrajnie zejściowych przypadkach mogą pojawiać się tak zwane zmiany troficzne pod postacią nieodwracalnych obrzęków z przebarwieniem i ścieńczeniem skóry, a nawet z wytwarzaniem się trudno gojących się owrzodzeń.
Jak się diagnozuje żylaki nóg?
Rozpoznanie żylaków kończyn dolnych opiera się przede wszystkim na badaniu podmiotowym i przedmiotowym, gdyż objawy choroby są bardzo charakterystyczne. Z kolei podstawowym badaniem wykorzystywanym w diagnostyce żylaków jest ultrasonografia z wykorzystaniem efektu Dopplera.
Pozwala ona, poprzez znakowanie barwne, na uwidocznienie zaburzeń w przepływie krwi przez światło żyły, a tym samym na uwidocznienie niewydolności żylnej.
Jak leczyć żylaki nóg?
Terapia żylaków uwzględnia postępowanie zachowawcze, farmakologiczne oraz zabiegowe. Postępowanie zachowawcze opiera się na prowadzeniu higienicznego, zdrowego trybu życia, a we wczesnej fazie choroby żylakowej na stosowaniu kremów z heparyną, które zmniejszają obrzęki i uczucie ciężkości nóg.
Ponadto stosuje się pończochy uciskowe wspomagające krążenie krwi zapobiegające jej zastojowi.
Farmakoterapia polega na doustnym przyjmowaniu preparatów, które działają uszczelniająco na ścianę naczyń żylnych, takich jak rutyna, hesperydyna czy diosmina.
Do najczęstszych zabiegów stosowanych w leczeniu żylaków nóg podudzi są laserowe usuwanie żylaków oraz skleroterapia urządzeniem Sclerosafe.
Laserowe usuwanie żylaków nóg
Oddziaływanie lasera na naczynia krwionośne opiera się na zjawisku tak zwanej fototermolizy selektywnej. Polega ono na wybiórczym niszczeniu danych struktur na skutek działania ciepła powstałego poprzez pochłanianie przez tkanki energii świetlnej.
Strukturę, która ma ulec zniszczeniu określa się przez dobór odpowiedniej długości fali promieniowania laserowego. Komórki organizmu zawierają tak zwane chromofory, czyli białka odpowiadające za pochłanianie fali o określonej długości.
W przypadku zabiegu zamykania naczyń krwionośnych, rolę chromoforu pełni hemoglobina. Absorbuje ona energię świetlną przekształcając ją w ciepło. Powoduje ona wyparowanie wody z krwi, a także rozpad ścian naczyń krwionośnych. Następnie, na drodze fizjologicznych procesów ulegają one „pożarciu” przez makrofagi, czyli komórki odpowiadające za usuwanie niechcianych struktur z organizmu.
Efektem tego jest praktycznie natychmiastowa likwidacja niechcianych defektów skórnych pod postacią pajączków naczyniowych. Optymalny rezultat przy dużej precyzji udaje się otrzymać dzięki wykorzystaniu zjawiska podwójnego filtrowania. Dzięki niemu możliwy jest dobór pożądanej długości fali umożliwiające minimalizację oddziaływania na tkanki otaczające.
Zabieg laserowego zamykania naczyń krwionośnych charakteryzuje się wysokim bezpieczeństwem i bardzo niewielką bolesnością. Z uwagi na brak konieczności znieczulenia ogólnego, zabieg nie wymaga hospitalizacji ani opieki anestezjologa. Przed zakwalifikowaniem pacjenta do zabiegu konieczna jest konsultacja lekarska celem określenia, czy istnieją ewentualne przeciwwskazania do przeprowadzenia procedury.
Z uwagi na niewielką bolesność zabiegu, często nie ma konieczności stosowania jakiegokolwiek znieczulenia, jednak u osób z wysoką wrażliwością na ból istnieje możliwość zaaplikowania kremu ze środkiem anestetycznym.
Następnie lekarz przykłada głowicę urządzenia i oddziałuje wiązką promieniowania laserowego, co powoduje uszkodzenie naczyń krwionośnych przeznaczonych do likwidacji. Usuwanie uszkodzonych struktur odbywa się na drodze fizjologicznych procesów zachodzących w organizmie.
Zmiany ulegają początkowo zblednięciu, następnie całkowicie zanikają i po upłynięciu maksymalnie 2 tygodni od zabiegu nie ma po nich śladu. Wyjątkiem są kończyny dolne, gdzie czas ten może być dłuższy, nawet do 6 tygodni.
Po zabiegu mogą pojawiać się niewielkie powikłania pod postacią obrzęków i rumienia, a nawet pęcherzyków o małym nasileniu. Objawy te zazwyczaj ustępują samoistnie w ciągu kilku dni.
Należy odpowiednio dbać o skórę po przeprowadzonym zamykaniu naczyń. Przez około 4-6 tygodni należy stosować kremy z filtrem o wysokim współczynniku ochrony (SPF 50+). Ponadto konieczne jest unikanie bodźców mogących prowadzić do rozszerzania się naczyń (np. wysokie temperatury czy alkohol).
Ilość zabiegów określana jest indywidualnie i zależy od predyspozycji, liczby, wielkości zamykanych naczyń, a także głębokości, na której są położone. Zazwyczaj przeprowadza się od 1 do 5 zabiegów. Odstęp między poszczególnymi sesjami to co najmniej 3 tygodnie, nie może jednak przekraczać 6 tygodni.
Jak każdy zabieg z zakresu medycyny estetycznej, skleroterapia jest przeciwwskazana u niektórych pacjentów. Pierwszą z nich stanowią kobiety w ciąży oraz w okresie laktacji. Ponadto nie stosuje się go u osób czynnie przyjmujących leki lub zioła zwiększające wrażliwość skóry na światło, a także ze świeżą opalenizną.
Nie zaleca się również przeprowadzania go u osób wykazujących skłonność do wytwarzania blizn przerostowych i keloidów. Przeciwwskazaniem są również niektóre choroby skóry, na przykład łuszczyca czy bielactwo.
Innym sposobem leczenia żylaków nóg jest Flebogrif. Urządzenie Flebogrif jest aparatem, którego działanie opiera się na innowacyjnej technologii. Polega ona na jednoczesnym mechanicznym drażnieniu ściany naczyń żylnych od wewnątrz, z jednoczasowym, kontrolowanym podaniu środka obliterującego światło naczynia żylnego.
Środek ten może mieć zarówno formę specjalnej pianki jak i roztworu. Zabieg możliwy jest do przeprowadzenia w warunkach ambulatoryjnych i nie wymaga hospitalizacji.
Jeszcze mniej inwazyjnym zabiegiem jest Sclerosafe.
Charakteryzuje się wysokim bezpieczeństwem oraz bezbolesnością, ponieważ przebiega bez zastosowania bodźca termicznego, w przeciwieństwie do laseroterapii.
Zazwyczaj nie wymaga zastosowania znieczulenia, a u pacjentów z niską tolerancją bólu, w zupełności wystarczające jest zastosowanie znieczulenia miejscowego, np. kremem zawierającym 1% Lignokainę.
Dla zachowania maksimum bezpieczeństwa, przeprowadzany jest pod kontrolą ultrasonografii. Żylaki leczenie – skutecznie i bezpiecznie.
Żylaki nóg Poznań
