Okulary progresywne
Utrata ostrości wzroku z wiekiem?
Starczowzroczność, zwana także presbiopią to wada wzroku wywołana zmianami zachodzącymi w soczewce oka, związanymi z wiekiem. Zazwyczaj rozpoczyna się po 40 roku życia, jednakże czasem może występować także w młodszym wieku. Charakteryzuje się stopniowym pogarszaniem ostrości widzenia do bliży przejawiającym się problemami z czytaniem wskutek zamazywania tekstu oraz obrazu. Jest to bardzo częsty wizyt u okulisty.
Jakie są przyczyny starczowzroczności i jak się ona objawia?
Aby zrozumieć istotę starczowzroczności, należy zdać sobie sprawę z mechanizmu i roli akomodacji oka. Do wyraźnego widzenia w bliży niezbędna jest zdolność do zmiany mocy skupiającej oka. Funkcję tę pełni soczewka oka, a także mięśnie odpowiadające za zmianę jej kształtu. W rezultacie procesów starzenia się organizmu, soczewka stopniowo traci swoje właściwości elastyczne. Również mięśnie regulujące kształt soczewki zmniejszają swoją siłę. W związku z powyższymi, zdolność akomodacyjna oka z czasem obniża się, co powoduje istotne zmniejszenie ostrości widzenia do bliży.
W zdecydowanej większości przypadków, pierwszym objawem starczowzroczności jest pojawienie się problemów z czytaniem z bliska. Związane jest to z odruchowym oddalaniem tekstu od oka, co poprawia jakość widzianego obrazu, ale zdolność kompensacyjna oka jest mocno ograniczona, w rezultacie czego dochodzi do wystąpienia takich objawów jak zmęczenie oczu, przemęczenie czy też ból głowy.
Ponadto, uważa się, że poza zmniejszeniem lub utratą zdolności akomodacyjnych oka, dochodzi niejednokrotnie do nakładania się innych wad refrakcyjnych takich jak astygmatyzm.
Czym są okulary progresywne?
Okulary progresywne stały się swego rodzaju przełomem w korekcji wad wzroku, będąc idealnym rozwiązaniem dla osób borykających się z problemem starczowzroczności. Jeszcze do niedawna osoby dotknięte tym schorzeniem były skazane na stosowanie okularów do dali. Jednakże uniemożliwiało to ostre widzenie do bliży, tak więc konieczne było posiadanie drugiej pary okularów, tak zwanych „do czytania”. Stan ten stał się jednak historią dzięki wprowadzeniu okularów progresywnych.
W ich soczewkach znajdują się obszary o różnej mocy, umożliwiające widzenie zarówno do dali, jak i do bliży. Ta pierwsza umiejscowiona jest w górnej części soczewki, druga zaś w dolnym. Pomiędzy nimi znajduje się strefa przejściowa o zmiennej mocy, zapewniające płynne przejście pomiędzy jedną częścią soczewki a drugą oraz ostre widzenie pośrednie. Dzięki takiemu rozwiązaniu nie ma konieczności zmiany okularów, a jedynie wystarczy skierować wzrok w inną część soczewki.
Jakie są zalety i wady okularów progresywnych?
Jak wszystko, okulary progresywne mają zarówno zalety jak i wady. Podstawową ich zaletą jest fakt, iż mogą zastąpić nawet do kilku par okularów. Okazuje się powiem, iż kumulują one nie tylko funkcje okularów do dali oraz tych do czytania, ale także, w zależności od doboru szkieł, mogą spełniać role okularów korekcyjnych, a nawet przeciwsłonecznych w przypadku zastosowania soczewek fotochromowych.
Podstawową wadą okularów progresywnych jest zawężanie pola widzenia wymagające częstego skręcania szyi zwłaszcza podczas czynności typu praca przy komputerze. Na dłuższą metę może to powodować znaczny dyskomfort. Ponadto wymagają one czasu do przyzwyczajenia oka do zróżnicowanej powierzchni soczewek. Ponadto nie są one dla każdego i nie są zalecane dla osób cierpiących na zeza, różnowzroczność, zwyrodnienie plamki żółtej, jaskrę, czy też zaćmę.
Do okularów progresywnych trzeba się przyzwyczaić, co wymaga czasu. Podstawą jest nauczenie się tego, przez którą część soczewki należy patrzeć, by widzieć ostro pożądany obiekt. Trzeba pamiętać, by przez większość czasu patrzeć przez centralną część soczewki, w której znajduje się strefa przejściowa. Aby patrzeć w dal trzeba patrzeć na wprost, by patrzeć do bliży należy skierować wzrok w dół. Okres adaptacji trwa zazwyczaj od kilku godzin, maksymalnie do trzech dni.
Dla kogo przeznaczone są okulary progresywne?
Okulary progresywne są przeznaczone przede wszystkim dla osób po 40 roku życia, u których występuje problem ze starczowzrocznością. Służą do korekcji wady wzroku zwanej prezbiopią, objawiającą się zaburzeniami widzenia do bliży związanymi z procesami starzenia się, wpływającymi na upośledzenie zdolności do akomodacji soczewki.
