Obrzęk tłuszczowy lipoedema
Co to takiego obrzęk tłuszczowy?
Obrzęk tłuszczowy, zwany również lipoedemą, jest to schorzenie polegające na nieproporcjonalnym, aczkolwiek symetrycznym gromadzeniu się tkanki tłuszczowej w tkance podskórnej. Dotyczy najczęściej kończyn dolnych. W znakomitej przewadze obserwuje się go u kobiet. Najczęściej pojawia się tuż po okresie dojrzewania, u kobiet w ciąży, a także w okresie okołomenopauzalnym.
Prowadzi do znacznego zwiększenia obwodu kończyn dolnych w zakresie ud oraz podudzi. Powoduje znaczne dysproporcje w sylwetce, co niejednokrotnie jest przyczyn wielu kompleksów zwłaszcza, że dolegliwości nasilają się wraz z upływem czasu. Lipoedema może występować zarówno u osób szczupłych jak i otyłych, z uwagi na to, że istotą obrzęku tłuszczowego nie jest nadmiar tkanki tłuszczowej, ale jej nieprawidłowe rozmieszczenie.
Jak dotąd nie poznano dokładnych przyczyn powstawania lipoedemy. Uważa się jednak, że rolę w genezie obrzęku tłuszczowego odgrywają predyspozycje genetyczne, a także niektóre zaburzenia hormonalne.
Jakie są objawy i z czym się różnicuje obrzęk tłuszczowy?
Podstawowym objawem lipoedemy jest obrzęk kończyn dolnych, którego cechą charakterystyczną jest objęcie ud i podudzi, z pozostawieniem kostek i stóp wolnych. Obrzęk pojawia się powoli i stopniowo postępuje. Pacjentki zgłaszają się do lekarza zazwyczaj wtedy, gdy zauważają znaczną dysproporcję w swojej sylwetce, a stosowanie diety i ćwiczeń fizycznych nie przyczynia się do zmniejszania obrzęku.
Obrzęk tłuszczowy lipoedema oprócz istotnego defektu kosmetycznego, często powoduje upośledzenie codziennego funkcjonowania poprzez utrudnienie poruszania, a także powstawanie odparzeń, otarć a nawet owrzodzeń będących skutkiem ciągłego ocierania się ud o siebie. Obrzęk jest symetryczny, i w miarę postępu choroby, powoduje nasilające się dolegliwości bólowe. Ponadto często obserwuje się podbiegnięcia krwawe, wybroczyny i pajączki naczyniowe w skórze okolicy objętej obrzękiem.
Jak się diagnozuje obrzęk tłuszczowy?
Podstawą rozpoznania obrzęku tłuszczowego jest wywiad chorobowy oraz obraz kliniczny. Z tego względu postawienie prawidłowej diagnozy nie jest łatwe. W bardziej zaawansowanych stadiach niejednokrotnie obserwuje się powiększenie pachwinowych węzłów chłonnych, co wyniku z zastojem limfy wywołanym uciskiem przez nadmierną tkankę tłuszczową na naczynia limfatyczne.
Diagnostyka różnicowa obejmuje przede wszystkim obrzęk limfatyczny, przerost tkanki tłuszczowej (lipohipertrofię), otyłość, a także obrzęki będące objawem chorób wątroby, nerek oraz układu sercowo-naczyniowego.
Jak leczyć?
Podstawową metodą terapii obrzęku tłuszczowego jest zmiana stylu życia polegająca na wprowadzeniu zdrowej diety, regularnej aktywności fizycznej oraz wynikającej z nich redukcji masy ciała. Pomocne bywają także różnego rodzaju ćwiczenia usprawniające, a także fizjoterapia.
Drenaż limfatyczny, nazywany również masażem limfatycznym, jest zabiegiem mającym na celu poprawienie krążenia limfy w organizmie. Dzięki temu, że jest on wykonywany techniką uciskową, wzdłuż przebiegu naczyń limfatycznych, powoduje zwiększenie przepływu chłonki i jej recyrkulacji. Dzięki temu można znacznie zmniejszyć ryzyko powstania obrzęków limfatycznych, a także przetrwałych infekcji bakteryjnych, związanych z zaleganiem bakterii w węzłach chłonnych, których zadaniem jest neutralizacja patogenów.
Poprzez powyższe mechanizmy przyczynia się do zmniejszania, a niejednokrotnie wręcz likwidacji obrzęku tłuszczowego. Zabieg drenażu limfatycznego można przeprowadzać na kilka sposobów pod warunkiem zachowania istoty tego zabiegu. Przede wszystkim ważne jest to, iż ruchy powinny być stosunkowo delikatne, ale zdecydowane i jednostajne. Wynika to z faktu, iż naczynia limfatyczne położone są stosunkowo płytko. Bardzo istotny jest kierunek wykonywania ruchów.
Bardzo istotne jest to, aby zadbać o to, żeby limfa nie cofała się, tylko przesuwała w kierunku serca. Tak więc ruch powinien odbywać się ze strony obwodu w kierunku serca. W ujęciu rozumienia jako technika masażu, rozpoczyna się on w pierwszej kolejności od odblokowania dużych grup węzłów chłonnych, takich jak węzły szyjne, pachowe, czy też pachwinowe. W dalszej kolejności dokonuje się zabiegu ukierunkowanego na mniejsze grupy węzłowe.
Kompresjoterapia jest jedną z najstarszych metod wykorzystywanych w leczeniu obrzęków różnego pochodzenia. Jej istotą jest wykorzystanie zewnętrznego ucisku, który przenoszony jest na naczynia i tkanki. W tym celu stosowane są specjalne wyroby uciskowe, takie jak rajstopy, pończochy, czy też podkolanówki uciskowe. Warunkiem skuteczności tej metody terapeutycznej jest wywarcie odpowiedniego nacisku, którego ciśnienie powinno oscylować w przedziale między 10 a 50 mmHg, w zależności od stopnia nasilenia schorzenia żylnego.
Kluczowe dla powodzenia terapii jest stosowanie stopniowania ucisku, które polega na tym, iż wartość ucisku jest największa przy kostce, i stopniowo maleje im bliżej uda i pachwiny. Bardzo istotne dla optymalnego efektu leczniczego jest prawidłowy dobór i dopasowanie wyrobów uciskowych. Podstawową zaletą i celem kompresoterapii jest zapobieganie zastojowi krwi w naczyniach żylnych oraz chłonki w tkankach miękkich wskutek poprawy przepływu chłonnego oraz żylnego. Prowadzi to do zmniejszania obrzęków.
Liposukcja
W sytuacji, gdy opisane powyżej leczenie zachowawcze okazuje się nieskuteczne, rozwiązaniem może być wykonanie zabiegu liposukcji. Liposukcja jest to najskuteczniejsza metoda mająca na celu pozbycia się niechcianej tkanki tłuszczowej. Jest to zabieg polegający na mechanicznym usunięciu nadmiaru tłuszczu. Podstawowa metoda polega na zastosowaniu próżni do wyeliminowania nadmiaru tkanki tłuszczowej.
Jest to jednak metoda wymagająca znieczulenia ogólnego i związanej z tym hospitalizacji. Współczesna medycyna estetyczna oferuje innowacyjne modyfikacje tego zabiegu, dzięki którym możliwe jest bezurazowe i bezbolesne oddzielenie tkanki tłuszczowej od struktur otaczających, bez uszkodzenia naczyń i nerwów oraz innych narządów.
Obrzęk tłuszczowy lipoedema Poznań
