Brodawka łojotokowa

lek. med. Włodzimierz Rosiński

Specjalista chirurg z wieloletnim stażem, certyfikowany lekarz medycyny estetycznej. Uczestnik licznych kongresów i szkoleń.

Trener technik Aptos, blefaroplastyki, liposukcji, zabiegów medycyny estetycznej – poleca laser tulowy. Ulubiony zabieg to plastyka powiek.

Członek Polskiego Towarzystwa Medycyny Estetycznej i Anti-Ageing, FUE Europe.

Brodawka łojotokowa – po wykluczeniu zmian złośliwych przez dermatologa można usunąć laserem albo plazmą (bezboleśnie) – usuwanie znamion. Laserowe usuwanie brodawek łojotokowych jest bardzo skuteczne i nie powoduje blizn.

Czym jest brodawka łojotokowa?

Brodawka łojotokowa jest zmianą nowotworową o charakterze łagodnym, wywodzącą się z naskórka. Jest uważana za najczęściej pojawiającą się zmianę nowotworową. Obserwowana jest przede wszystkim u osób po 30 roku życia. Może pojawiać się praktycznie w każdej okolicy ciała. Jej typową, charakterystyczną cechą są okrągłe, grudkowe oraz wypukłe wykwity.

Zazwyczaj mają chropowaty charakter, co wynika z obecności w ich obrębie zagłębień wypełnionych wydzieliną gruczołów łojowych oraz martwym, złuszczonym naskórkiem. Powstawanie brodawek łojotokowych jest kilkuetapowym procesem, rozłożonym w czasie. W pierwszym stadium mają one charakter kilkumilimetrowych, płaskich bądź płasko-wyniosłych zmian skórnych o zabarwieniu zazwyczaj jasnobrązowym.

W następnym etapie w obrębie brodawki łojotokowej dochodzi do intensywnego rogowacenia, wskutek czego powstaje zmiana mocno hiperkeratotyczna, dobrze odgraniczona od otoczenia, wyniosła, często sprawiająca wrażenie nałożonej na skórę. Brodawka łojotokowa może mieć różnorodne zabarwienie, począwszy od koloru skóry, poprzez żółtawy, odcienie brązu począwszy do bardzo ciemnobrązowej w postaciach barwnikowych.

Warto wykonać badanie dermatoskopowe, żeby mieć pewność rozpoznania a wykluczyć czerniaka.

Brodawki łojotokowe w znakomitej większości przypadków charakteryzują się zupełną bezbolesnością. Jedynie w sytuacji gdy dojdzie do ich podrażnienia na przykład przez odzież, zwłaszcza jeśli odbywa się to z przerwaniem ciągłości naskórka lub rozwinięciem się łojotokowego zapalenia skóry, mogą być odczuwane dolegliwości bólowe związane z brodawką łojotokową.

Dlaczego brodawka łojotokowa powstaje?

Tak naprawdę do dziś nie wyodrębniono bezpośredniej przyczyny powstawania brodawek łojotokowych. To co wiadomo na pewno, to że w przeciwieństwie do niektórych wykwitów, takich jak na przykład brodawki wirusowe, nie są związane z żadną infekcją. Jest to o tyle istotna informacja, że wyklucza możliwość zarażenia się brodawką łojotokową od innej osoby niezależnie od formy kontaktu.

Istnieją hipotezy na temat znaczenia uwarunkowań genetycznych do powstawania tych wykwitów, co wynika z zaobserwowanego zwiększenia występowania brodawek łojotokowych u tych ludzi, u których w rodzinie występowały podobne zmiany. Ponadto postuluje się, jakoby promieniowanie ultrafioletowe mieszczące się w spektrum promieniowania słonecznego, również predysponowało do tworzenia się brodawek łojotokowych.

Zmiany skórne o charakterze brodawek łojotokowych obserwowane są główne u dorosłych po 30 roku życia, niezależnie od płci. Zaobserwowano zależność proporcjonalności pomiędzy wiekiem, a ilością brodawek łojotokowych w obrębie skóry. Ich występowanie nie jest zależne od płci.

Z czym należy różnicować brodawkę łojotokową?

Do rozpoznania i podstawowego zróżnicowania brodawki łojotokowej od innych zmian skórnych najczęściej wystarcza zwykłe badanie z użyciem dermatoskopu ręcznego. Najistotniejsze jest, aby odróżnić brodawkę łojotokową, która jest zmianą całkowicie łagodną, od nowotworów złośliwych skóry takich jak rak podstawnokomórkowy, rak kolczystokomórkowy, rak Merkla czy też czerniak.

Tak naprawdę już w badaniu klinicznym, okiem nieuzbrojonym można stwierdzić pewne cechy, które wstępnie przemawiają za charakterem brodawki łojotokowej bądź zmiany złośliwej. Do cech charakterystycznych brodawek łojotokowych należą dobre, ostre odgraniczenie od skóry otaczającej, równomierne zarysy, a także, w barwnikowych postaciach, równomierne rozprowadzenie pigmentu.

Zmiany złośliwe (czerniak) charakteryzują się przede wszystkim nieregularnością, asymetrią, obecnością owrzodzeń czy podkrwawiania, a także niejednokrotnie bolesnością i współistnieniem stanu zapalnego wokół guza. Zazwyczaj odróżnienie brodawki łojotokowej od zmiany nowotworowej złośliwej jest dość oczywiste i nie powinno nastręczać lekarzowi większego problemu.

Jak się leczy brodawkę łojotokową?

W wielu sytuacjach brodawka łojotokowa nie wymaga żadnego leczenia. Wynika to z faktu, że jest to zmiana o charakterze łagodnym, a w związku z tym nie stanowi żadnego zagrożenia dla zdrowia i życia. Jednakże w przypadku jej zauważenia zawsze warto udać się do dermatologa wykonującego badanie dermatoskopowe, celem otrzymania pewnego rozpoznania, gdyż jak wcześniej wspomniano, podobny obraz mogą przybierać również nowotwory złośliwe, które z kolei są bardzo niebezpiecznymi schorzeniami.

Brodawki łojotokowe można usuwać laserem.

Brodawka łojotokowa

Brodawki łojotokowe zazwyczaj występują mnogo, potrafią osiągać duże rozmiary oraz występować w lokalizacjach, w których dają duży dyskomfort oraz mogą ulegać regularnemu podrażnianiu. W tych sytuacjach warto rozważyć ich usunięcie. Współczesna medycyna oferuje wiele sposobów pozbycia się brodawek łojotokowych.

Postępowanie farmakologiczne

W tym celu stosowane są miejscowo preparaty zawierające wysokie stężenia kwasu salicylowego. Powoduje to pobudzenie rogowacenia naskórka w obrębie zmian oraz następcze jego złuszczanie. Jest to jednak terapia, na której rezultat trzeba długo czekać, a czas oczekiwania zależy po prostu od regularnego stosowania leku.

Laseroterapia

Niszczenie brodawek łojotokowych wiązką lasera w znieczuleniu miejscowym. Promieniowanie laserowe powoduje obumarcie brodawki. Usuwanie laserem pozostawia najmniejszy ślad.

Plasma IQ

Zabieg plazmą jest niebolesny i nie pozostawia blizny.

Łyżeczkowanie

Jest to postępowanie mechaniczne polegające na usunięciu w znieczuleniu miejscowym brodawki łojotokowej przy wykorzystaniu specjalnej łyżeczki dermatologicznej.

Elektrokoagulacja

Istotą tego zabiegu jest destrukcja brodawek łojotokowych przy wykorzystaniu prądu zmiennego. Jego działanie polega na koagulacji białek budujących zmianę skórną, a wskutek tego jej obumarcie i odpadnięcie.

Brodawka łojotokowa Poznań

Polecamy uwadze:

Przeszczep włosów cena

Meta description: Brodawka łojotokowa – sprawdź, jak ją rozpoznać i bezpiecznie usunąć. Metody, przebieg zabiegu, gojenie i zalecenia po wizycie.

Brodawka łojotokowa – opis zabiegu usuwania

Brodawka łojotokowa to jedna z najczęstszych, łagodnych zmian skórnych u dorosłych. Choć nie stanowi zagrożenia dla zdrowia, potrafi niepokoić wyglądem, drażnić odzież czy przeszkadzać podczas golenia. Dobra wiadomość? Usunięcie jest z reguły szybkie, bezpieczne i skuteczne – a decyzję o metodzie dobiera się indywidualnie do rodzaju i umiejscowienia zmiany.

Poniżej znajdziesz konkretne informacje: jak rozpoznać brodawkę łojotokową, kiedy zgłosić się do lekarza, jakie są metody usuwania i jak wygląda rekonwalescencja. W prosty sposób, bez medycznego żargonu.

Czym jest brodawka łojotokowa?

Brodawka łojotokowa (łac. seborrhoeic keratosis) to łagodny rozrost naskórka. Zwykle wygląda jak „przyklejona” do skóry, brunatna lub beżowa grudka o chropowatej, czasem woskowatej powierzchni. Bywa pojedyncza lub liczna, najczęściej pojawia się na tułowiu, twarzy, skórze głowy, plecach i dłoniach. Rozwija się stopniowo – od jasnej, płaskiej plamki do bardziej wyniosłej, szorstkiej zmiany.

Co ważne:

• To nie jest kurzajka i nie ma podłoża wirusowego – nie jest zakaźna.
• Najczęściej dotyczy osób po 40.–50. roku życia, ale może wystąpić wcześniej.
• Powstawaniu sprzyjają predyspozycje genetyczne i wiek; rolę może mieć też przewlekła ekspozycja na słońce.

Kiedy zmiana może wyglądać „inaczej”? U niektórych osób brodawki są bardzo ciemne, niemal czarne, lub mają nierówną barwę i nieregularne brzegi. Właśnie dlatego warto potwierdzić rozpoznanie u dermatologa, który przy użyciu dermatoskopu oceni typowe cechy i wykluczy inne schorzenia.

Czy brodawka łojotokowa jest groźna?

W zdecydowanej większości przypadków – nie. To zmiana łagodna, która nie przekształca się w nowotwór. Może jednak naśladować wyglądem czerniaka lub innych zmian barwnikowych. Dlatego konsultacja dermatologiczna jest rozsądnym krokiem, zwłaszcza jeśli:

• zmiana szybko rośnie lub nagle pojawiło się wiele nowych ognisk,
• obserwujesz nieregularne brzegi, zróżnicowaną kolorystykę, asymetrię,
• brodawka krwawi, swędzi, boli lub często się podrażnia,
• masz wątpliwości co do rozpoznania.

Lekarz oceni zmianę w dermatoskopii, a w razie potrzeby zaproponuje usunięcie i badanie histopatologiczne, by uzyskać pewność diagnozy.

Metody usuwania brodawki łojotokowej

Dobór metody zależy od wielkości, głębokości, lokalizacji, typu skóry oraz oczekiwań co do efektu kosmetycznego. Poniżej najczęściej stosowane rozwiązania:

• Krioterapia (ciekły azot)
  • Na czym polega: krótki kontakt skóry z bardzo niską temperaturą niszczy zmienione komórki.
  • Zalety: szybka, bez nacięć, zwykle bez znieczulenia, dobra dla wielu ognisk naraz.
  • Ograniczenia/ryzyko: przejściowy pęcherz, strup; możliwe odbarwienia (szczególnie przy ciemniejszej karnacji); czasem wymaga 2–3 powtórzeń.
• Laser (np. CO2, Er:YAG)
  • Na czym polega: precyzyjnie odparowuje zmianę warstwa po warstwie.
  • Zalety: bardzo dobra kontrola głębokości, świetny efekt estetyczny w widocznych okolicach (twarz), krótki czas gojenia.
  • Ograniczenia/ryzyko: wymaga znieczulenia miejscowego; po zabiegu rumień/strup; przeciwwskazania względne: aktywne infekcje skóry, świeża opalenizna, niektóre leki światłouczulające.
• Elektrokoagulacja i/lub łyżeczkowanie (shave excision, curettage)
  • Na czym polega: rozdrobnienie i delikatne „zeskrobanie” zmiany z jednoczesną koagulacją naczyń.
  • Zalety: krótki zabieg, możliwość pobrania materiału do badania histopatologicznego.
  • Ograniczenia/ryzyko: niewielkie ryzyko blizny/przebarwień; wymagane znieczulenie miejscowe.

Wybór metody omówisz z lekarzem po badaniu dermatoskopowym. Celem jest połączenie bezpieczeństwa, skuteczności i najlepszego efektu estetycznego dla Twojej skóry.

Przebieg zabiegu usuwania brodawki łojotokowej – krok po kroku

• Konsultacja i plan
  • Wywiad medyczny, ocena skóry, dermatoskopia.
  • Omówienie oczekiwań i dopasowanie metody zabiegowej.
  • Informacja o kosztach, możliwych efektach ubocznych i zaleceniach.
• Przygotowanie
  • Zwykle nie wymaga specjalnych przygotowań. Jeśli przyjmujesz leki rozrzedzające krew lub masz choroby przewlekłe, poinformuj o tym lekarza.
  • W dniu zabiegu nie opalaj skóry i nie stosuj drażniących kosmetyków w miejscu planowanego usunięcia.
• Znieczulenie
  • Przy laserze i elektrokoagulacji stosuje się znieczulenie miejscowe (krem lub iniekcja). Krioterapia zazwyczaj obywa się bez znieczulenia – uczucie to krótkie, intensywne chłodzenie i pieczenie.
• Sam zabieg
  • Trwa zwykle od 5 do 20 minut w zależności od liczby i wielkości zmian.
  • Na koniec nakładany jest opatrunek lub maść ochronna.
• Po zabiegu
  • Otrzymujesz pisemne zalecenia pielęgnacyjne i termin kontroli (jeśli wskazana).

Zalecenia po zabiegu i rekonwalescencja

Gojenie trwa najczęściej 7–14 dni przy mniejszych zmianach; po większych lub licznych – do 2–4 tygodni. Co pomaga w szybkim i ładnym gojeniu?

• Pielęgnacja rany
  • Utrzymuj miejsce czyste i suche przez pierwsze 24 h, potem myj delikatnie wodą z łagodnym środkiem myjącym, osuszaj przez dotykanie, nie pocieranie.
  • Stosuj przepisane maści regenerujące/antybakteryjne zgodnie z zaleceniem.
  • Nie zdrapuj strupka i nie przebijaj ewentualnych pęcherzy po krioterapii.
• Ochrona przed słońcem
  • Po odpadnięciu strupka stosuj krem z filtrem SPF 50+ przez min. 4–6 tygodni, aby zminimalizować ryzyko przebarwień.
• Aktywność i kosmetyki
  • Unikaj sauny, basenu i intensywnego wysiłku przez kilka dni.
  • Odłóż kosmetyki z kwasami/retinolem i perfumami w miejscu zabiegu do czasu pełnego wygojenia.

Kiedy zgłosić się do lekarza?

• Narastający ból, obrzęk, ropna wydzielina lub gorączka.
• Nietypowe, przedłużające się krwawienie.
• Każda wątpliwość co do przebiegu gojenia.

Najczęstsze pytania pacjentów (FAQ)

• Czy zabieg jest bolesny?
  • Odczucia są zwykle łagodne. Krioterapia daje krótkie pieczenie i uczucie mrożenia. Laser i elektrokoagulacja są przeprowadzane w znieczuleniu miejscowym – możesz czuć dotyk i lekkie „pykanie”, ale nie ból.
• Jak długo trwa gojenie?
  • Zwykle 1–2 tygodnie dla drobnych zmian. Pełne wyrównanie kolorytu skóry może potrwać dłużej, zwłaszcza u osób z tendencją do przebarwień.
• Czy brodawka łojotokowa może powrócić po usunięciu?
  • Usunięta zmiana nie „odrasta”, ale z czasem mogą pojawiać się nowe brodawki w innych miejscach – to naturalna skłonność skóry.
• Czy to jest zaraźliwe?
  • Nie. Brodawka łojotokowa nie ma etiologii wirusowej.
• Czy zostanie blizna?
  • Ryzyko niewielkiej blizny lub odbarwienia istnieje w każdej metodzie, ale przy odpowiednim doborze techniki i pielęgnacji zwykle uzyskuje się bardzo dobry efekt estetyczny.
• Czy można usunąć brodawkę samodzielnie?
  • Nie. Domowe „wypalanie”, wycinanie czy preparaty na kurzajki mogą podrażnić skórę, wywołać bliznę i opóźnić prawidłowe rozpoznanie.

Najważniejsze wnioski i kolejne kroki

• Brodawka łojotokowa to łagodna, częsta zmiana – nie jest zaraźliwa.
• Warto potwierdzić rozpoznanie w dermatoskopii, zwłaszcza gdy zmiana wygląda nietypowo.
• Skuteczne metody usuwania to m.in. krioterapia, laser i elektrokoagulacja/łyżeczkowanie – wybór zależy od typu skóry i lokalizacji zmiany.
• Gojenie jest zwykle szybkie; kluczowa jest prosta pielęgnacja i ochrona przeciwsłoneczna.

Chcesz bezpiecznie i estetycznie usunąć brodawkę łojotokową? Umów się na konsultację – podczas wizyty ocenimy zmianę, dobierzemy najlepszą metodę i przeprowadzimy Cię przez cały proces krok po kroku.

Informacje w artykule mają charakter edukacyjny i nie zastępują konsultacji lekarskiej. Jeśli masz wątpliwości co do wyglądu zmiany skórnej, zgłoś się do dermatologa jak najszybciej.