Przebarwienia po trądziku
Czym jest i skąd się bierze trądzik?
Trądzik pospolity jest schorzeniem występującym powszechnie u osób młodych, szczególnie tych, które przechodzą okres dojrzewania płciowego. Występuje zarówno u dziewcząt jak i u chłopców. U jego podstaw leży nadczynność gruczołów łojowych, czego efektem jest nadmierna produkcja łoju.
W rezultacie tego procesu dochodzi do zaczopowania przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych, co skutkuje powstawaniem zaskórników, będących istotą trądziku pospolitego.
Mechanizm powstawania trądziku pospolitego jest wielopłaszczyznowy i składa się na niego kilka czynników. Pierwszym z nich są uwarunkowania genetyczne i skłonności rodzinne do nadmiernego wytwarzania łoju, a także rogowacenia ujść mieszków włosowych z jednoczasowym zaburzeniem oddzielania się komórek rogowych, co dodatkowo sprzyja zaczopowaniu przewodów wyprowadzających.
Ta skłonność objawia się pod postacią intensywności ekspresji receptorów androgenowych w okolicy ujść mieszków włosowych. Dodatkowo stymulujące dla tych procesów może być także działanie czynników zewnętrznych takich jak leki, czy też narażenie zawodowe.
Nie bez znaczenia pozostają tutaj również czynniki hormonalne. Podstawowymi hormonami mającymi wpływ na powstawanie trądziku pospolitego są androgeny, zwłaszcza dihydrotestosteron (powstały w drodze przemian metabolicznych testosteronu). Receptory dla nich znajdują się w końcowej części ujść przewodów wyprowadzających gruczołów łojowych.
Ich stymulacja przez te hormony powoduje wzrost produkcji łoju, a także intensyfikację rogowacenia ujść przewodów wyprowadzających oraz mieszków włosowych, co w konsekwencji powoduje ich zatkanie. Podobne działanie wykazuje progesteron, jednakże jego fizjologiczne stężenie stanowi niewystarczającą dawkę do tego, by jego oddziaływanie było zauważalne. Dopiero duże stężenie tego hormonu powoduje widoczne działanie.
Kolejną komponentą biorącą udział w powstawaniu trądziku jest udział bakterii beztlenowych z rodzaju Propionibacterium acnes, występujących w dużej ilości w ujściach gruczołów łojowych. Wytwarzają one enzym odpowiadający za rozkład trójglicerydów, w efekcie czego dochodzi do powstawania wolnych kwasów tłuszczowych wywierających działanie drażniące.
Dodatkowo posiadają one działanie chemotaktyczne, to znaczy, że są wydzielają związki będącym bodźcem przyciągającym komórki zapalne. Oprócz tego pobudzają układ odpornościowy i wydzielanie tak zwanych cytokin prozapalnych. W efekcie tych procesów dochodzi często do powstania nacieków zapalnych, często towarzyszących zaskórnikom.
W związku z powyższym, nieleczony trądzik często wiąże się z powstawaniem przebarwień w obrębie skóry. Jak sobie z nimi radzić?
Czym są i skąd się biorą przebarwienia po trądziku?
Każdy z nas ma swój naturalny kolor skóry, który jest uwarunkowany dwoma podstawowymi czynnikami: fototypem oraz ekspozycją na promieniowanie ultrafioletowe. Wynika to z obecności specyficznego dla skóry barwnika zwanego melaniną. Jej zadaniem jest ochrona skóry przed nadmiernymi skutkami promieniowania ultrafioletowego. Przebarwienia po trądziku są wyrazem zaburzeń w jej pigmentacji, co związane jest bezpośrednio
z nieprawidłowościami w wytwarzaniu melaniny.
Potencjalnych przyczyn występowania zaburzeń pigmentacji oraz w efekcie przebarwień skóry jest wiele. Należą do nich między innymi ekspozycja na promieniowanie ultrafioletowe, zaburzenia hormonalne (w tym przyjmowanie doustnych środków antykoncepcyjnych), działanie substancji fototoksycznych, urazy i skaleczenia skóry, oparzenia. Mogą być one również wynikiem stosowanych działań medycznych takich jak na przykład radioterapia w przebiegu nowotworów złośliwych.
Czym jest laser?
Promieniowanie laserowe jest falą elektromagnetyczną emitowaną przez specjalne urządzenie, wykorzystujące tak zwane zjawisko emisji wymuszonej. Długość fali może być różna i mieścić się zarówno w spektrum podczerwieni, jak i ultrafioletu czy światła widzialnego. Charakteryzuje się ono silnym skupieniem wiązki, jej spójnością i bardzo małym jej odchyleniem od równoległości.
Wykazuje również dużą moc promieniowania oraz gęstość energii. Istnieją różne rodzaje laserów, a także różnorodne ich klasyfikacje. Istnieje więc podział ze względu na emitowaną długość fali (a co za tym idzie zakres emitowanego światła), moc, czy też środka czynnego. Lasery mają bardzo szerokie zastosowanie w dzisiejszym świecie w wielu dziedzinach, między innymi w elektronice, technologii wojskowej, czy też medycynie.
Jakie jest oddziaływanie lasera na tkanki?
W medycynie estetycznej wykorzystywane są rodzaje laserów charakteryzujące się emisją fal elektromagnetycznych o takiej długości i częstotliwości, która pozwala na bardzo dobrą penetrację w obrębie wody, która stanowi większość objętości wszystkich tkanek. Dzięki temu może on oddziaływać praktycznie na wszystkie tkanki, w zależności od dobranych ustawień. W przypadku usuwania przebarwień po trądziku wykorzystuje się zdolność do rozbijania cząstek melaniny na elementy mogące być wchłonięte przez makrofagi skóry. Jednocześnie laserem osiągamy leczenie blizn potrądzikowych.
Bolesność zabiegu jest niewielka i zazwyczaj nie wymaga on zastosowania żadnego znieczulenia. U osób z wysoką wrażliwością na ból można zastosować kremy anestetyczne. Lekarz przykłada głowicę bezpośrednio do skóry, po czym emitowana jest wiązka promieniowania laserowego wnikająca na różną głębokość. Istnieje zależność, że im większa jest penetracja w głąb skóry, tym więcej nowej tkanki zostaje wytworzone.
Zabiegi z wykorzystaniem lasera charakteryzuje się stosunkowo wysokim bezpieczeństwem. Ryzyko istotnych powikłań jest minimalne, choć do kilku godzin po zabiegu może utrzymywać się zaczerwienienie okolicy poddawanej procedurze, a także mogą pojawiać się niewielkie wybroczynki i siniaki. Wymienione dolegliwości bardzo szybko samoistnie ustępują. W usuwaniu przebarwień po trądziku szczególne zastosowanie znajduje laser erbowo-yagowy.
