Powiększanie piersi tłuszczem
Czas płynie nieubłaganie i nie oszczędza nikogo. Proces starzenia się organizmu dotyczy każdego bez wyjątku. Jego przebieg jest wielopłaszczyznowy. Skóra traci jędrność, ulega ścieńczeniu, pojawiają się zmarszczki, a niejednokrotnie różnego rodzaju niedoskonałości. Ponadto, charakterystyczna jest zmiana rozmieszczenia tkanki tłuszczowej. Zanika ona w miejscach, gdzie jej obecność jest pożądana – np. z piersi, a gromadzi się w miejscach, gdzie jej nadmiar jest uciążliwy – np. brzuch czy uda.
Szybkość przebiegu procesu starzenia jest bardzo indywidualna i zależy od wielu czynników. W generalnym rozrachunku możemy je podzielić na dwie główne grupy. Pierwszą nich stanowią czynniki niezależne od człowieka. Do tej grupy należą szeroko pojęte indywidualne predyspozycje, na które składają się uwarunkowania genetyczne, tendencje rodzinne, czy również czynniki środowiskowe. Żyjąc w wysoce uprzemysłowionym świecie jesteśmy wysoce narażeni na różne zanieczyszczenia np. wody czy powietrza. Oddziałując na skórę przyspieszają one procesy jej starzenia.
Druga grupa czynników to te, które są od nas zależne. Żyjąc w świecie, gdzie wszechobecny pęd za pieniądzem, karierą, pracą dominuje nad pozostałymi sferami życia. W związku z powyższym przestajemy dbać o to, aby prowadzić zdrowy tryb życia tłumacząc to permanentnym brakiem czasu. Prawidłowe, regularne spożywanie posiłków zastępujemy przekąskami przegryzanymi w pośpiechu.
Zdrowe, zbilansowane, przygotowane starannie w domowych warunkach pożywienie przegrywa w starciu z fast foodami. Woda, której odpowiednia podaż jest niezbędna do prawidłowego funkcjonowania organizmu i długotrwałego zachowania młodego wyglądu skóry, zastępowana jest hektolitrami kawy i słodzonych napojów gazowanych.
Wreszcie codzienna aktywność fizyczna, tak ważna dla zachowania prawidłowego napięcia mięśni co jest niezbędne dla jędrności skóry, jest wypierana przez siedzący tryb życia. Praca umysłowa, w biurze przed komputerem przechodzi w relaks przed telewizorem lub komputerem.
Bez prowadzenia zdrowego trybu życia, co predysponuje do niedoborów substancji niezbędnych do prawidłowego funkcjonowania, a także gromadzenia się w tkankach różnorodnych toksyn, prawdopodobieństwo przyspieszenia procesu starzenia skóry znacznie wzrasta.
Czy w związku z tym jesteśmy zmuszeni stanąć przed wyborem – młody wygląd przez długi czas albo kariera? Dzięki dobrodziejstwom oferowanym przez medycynę estetyczną rzeczywistość jest dużo bardziej optymistyczna.
Lipofilling czyli powiększanie tłuszczem
Lipofiling biustu jest to zabieg polegający na modelowaniu sylwetki poprzez wszczepianie tkanki tłuszczowej. Jest to procedura bezpieczna, ponieważ jako materiał jest używany własny tłuszcz. Dzięki temu dochodzi do eliminacji ryzyka wystąpienia powikłań pod postacią odczynów autoimmunologicznych, odrzucenia przeszczepu, czy innych komplikacji.
Z uwagi małowinwazyjność zabiegu lipofillingu, wykonywany jest on w znieczuleniu miejscowym i nie wymaga hospitalizacji. Daje to niewątpliwą przewagę nad procedurami klasycznej chirurgii plastycznej. Powiększanie piersi tłuszczem wykorzystuje zjawisko lipotransferu, które polega na przeszczepieniu tkanki tłuszczowej przy zastosowaniu specjalnej kaniuli z miejsc, gdzie jest ona niepożądana do piersi.
To wszystko odbywa się podczas jednego zabiegu. Istotny jest fakt, że jej część po wszczepieniu ulega wchłonięciu, ale są sposoby, aby temu zaradzić.
Ryzyko powikłań powiększenia piersi z wykorzystaniem tkanki tłuszczowej jest bardzo niskie, zazwyczaj przebiega on bez komplikacji. Tak naprawdę jedynymi potencjalnymi niedogodnościami są krwiaki i obrzęki, które mogą występować i utrzymywać się do kilku dni po przeprowadzeniu zabiegu.
Skąd wziąć tkankę tłuszczową?
Istotą lipofillingu biustu, która za razem gwarantuje jego bezpieczeństwo jest wykorzystanie jako materiału własnej tkanki tłuszczowej. Pozyskuje się ją na drodze zabiegu liposukcji. Lokalizacjami ciała, z których najczęściej jest pobierana tkanka tłuszczowa są między innymi brzuch, uda, czy pośladki.
Wskazania
Wskazania do powiększenia piersi z wykorzystaniem tkanki tłuszczowej można podzielić na dwie zasadnicze grupy. Pierwszą z nich stanowią wskazania czysto estetyczne. Dzięki opisywanej procedurze istnieje możliwość przywrócenia jędrności piersiom, bądź powiększenie ich rozmiaru bez konieczności ingerencji chirurgicznej i wszczepiania implantów, które są ciałami obcymi (a więc wiążą się z dużo większym ryzykiem powikłań).
Drugą grupą wskazań do wykonania tego zabiegu są wszelkiego rodzaju rekonstrukcje np. powstałe po różnorodnych okaleczających zabiegach wykonywanych najczęściej ze wskazań onkologicznych. Przykładem tego typu wskazań może być zastosowane w szeroko pojętej onkoplastyce. W dzisiejszych czasach pacjentki po zabiegach operacyjnych z powodu nowotworu złośliwego piersi mają możliwość poddania się rekonstrukcji piersi.
Istnieje cały szereg metod chirurgicznych – wszczepianie ekspanderów, implantów, czy rekonstrukcje z użyciem płatów skórno-mięśniowych. Jednakże u kobiet poddawanych zabiegom oszczędzającym (np. kwadrantekomii) pozostają niejednokrotnie szpecące ubytki w tkance tłuszczowej piersi powodujące ich zniekształcenie. U tych pacjentek lipofilling jest idealnym rozwiązaniem.
U kogo nie należy powiększać piersi tłuszczem?
Pomimo wysokiego poziomu bezpieczeństwa, lipofilling biustu jak każdy zabieg wiążący się z naruszeniem ciągłości powłok oraz ingerencją w organizm, jest obarczony przeciwwskazaniami. Pierwszą grupą, w której wykonanie tej procedury jest przeciwwskazane są pacjenci z aktywną chorobą nowotworową. Powodów jest kilka.
Po pierwsze obecność np. raka piersi wymaga przede wszystkim leczenia onkologicznego. Powiększenie piersi tkanką tłuszczową u pacjentki z tym rozpoznaniem (bez zachowania zasad aseptyki onkologicznej) może spowodować przyspieszenie rozsiewu choroby. Ponadto zaburzenia metaboliczne oraz hematologiczne mogą znacznie zwiększać ryzyko powikłań.
Koleją grupą chorych, u których nie należy powiększać piersi tkanką tłuszczową są pacjenci z chorobami sercowo-naczyniowymi, ponieważ może on powodować ich zaostrzenie (np. skoki ciśnienia tętniczego czy zaburzenia rytmu serca).
Przeciwwskazaniem do tego zabiegu są także zaburzenia krzepnięcia z powodu podwyższonego ryzyka krwawień lub incydentów zakrzepowo-zatorowych.
Nie należy go też wykonywać w przypadku występowania stanów zapalnych skóry, gdyż może to spowodować rozprzestrzenienie i uogólnienie infekcji.
