Astygmatyzm
Czym jest astygmatyzm?
Może on również występować jako stan fizjologiczny wtedy, gdy nie przekracza 0,5 dioptrii cylindrycznych.
Schorzenie bardzo często występuje w postaci wrodzonej. Szacunkowo rozpoznaje się go aż u połowy noworodków. Z wiekiem ten odsetek ulega zmniejszeniu.
Jakie są przyczyny astygmatyzmu?
Dokładna, jednoznaczna i bezpośrednia przyczyna powstawania astygmatyzmu jak dotąd nie została poznana. To co wiadomo, to, iż wada ta najprawdopodobniej jest dziedziczona.
Może również powstawać na skutek urazu mechanicznego rogówki, a także jako rezultat występowania schorzenia zwanego stożkiem rogówki.
W efekcie powyższych procesów dochodzi do sytuacji, w której rogówka zamiast swojego regularnego, kulistego kształtu, zaczyna przypominać bardziej piłkę do rugby, bądź staje się całkowicie nieregularna.
Skutkiem tego jest zaburzenie skupiania promieni świetlnych tak, że nie skupiają się w jednym punkcie na siatkówce i nie tworzą wyraźnego obraz.
Jakie są rodzaje astygmatyzmu?
Istnieją różne kryteria podziału, a co za tym idzie różne rodzaje astygmatyzmu. Pierwszym z nich jest podział ze względu na moc astygmatyzmu. Wada do 1 dioptrii cylindrycznych jest określana jako astygmatyzm niski.
Poziom pomiędzy 1 a 2 klasyfikuje się jako astygmatyzm wysoki, natomiast powyżej 2 to astygmatyzm bardzo wysoki.
Drugi podział obejmuje schorzenie ze względu na część oka, która jest jego bezpośrednią przyczyną. Rozpatrując to kryterium, najczęściej występuje astygmatyzm rogówkowy, stanowiący ok. 98% przypadków. Pozostałe 2% to astygmatyzm soczewkowy oraz mieszany.
Kolejnym kryterium podziału jest kąt przecinania się względem siebie tych przekrojów układu optycznego oka, gdzie moc optyczna jest największa oraz najmniejsza. Jeżeli przecinają się one pod kątem prostym, mamy do czynienia z astygmatyzmem regularnym. W innym przypadku mówimy o astygmatyzmie nieregularnym.
Dodatkowo, astygmatyzm regularny dzieli się na podrodzaje w zależności od tego, w której płaszczyźnie promienie świetlne załamują się pod większym kątem.
Wyróżniono więc astygmatyzm regularny prosty, gdzie obserwuje się większe załamanie światła w pionie, regularny odwrócony, w którym większe załamanie światła występuje w poziomie, a także regularny skośny, gdzie największe załamanie światła następuje pomiędzy tymi dwoma przekrojami.
Istnieje również klasyfikacja kliniczna astygmatyzmu uwzględniająca podział ze względu na położeniu ognisk w przekrojach głównych.
W tej klasyfikacji wyróżnia się astygmatyzm krótkowzroczny zwykły, astygmatyzm krótkowzroczny złożony, astygmatyzm nadwzroczny zwykły, astygmatyzm nadwzroczny złożony oraz astygmatyzm mieszany.
Jak się objawia astygmatyzm?
Do podstawowych objawów astygmatyzmu należą zamazane widzenie, uczucie widzenia za mgłą, widzenie gwiazd jako plamek, widzenie linii prostych jako krzywych, niemożność jednoczasowego ostrego widzenia linii pionowych i poziomych, mylenie liter, obniżony poziom rozumienia czytanego tekstu.
Towarzyszą im często objawy wtórne będące wynikiem powyższych, takie jak napięcie w obrębie gałek ocznych, bóle oczu oraz głowy, tarcie i mrużenie oczu, łzawienie, swędzenie i pieczenie oczu, częstsze mruganie, zaburzenia w ustawianiu głowy, problemy z koncentracją czy zaburzenia poczucia przestrzeni.
Jak rozpoznać astygmatyzm?
Pomimo dużej częstości występowania, astygmatyzm często stanowi dużą trudność diagnostyczną z uwagi na fakt współwystępowania razem z krótkowzrocznością oraz nadwzrocznością.
Dlatego też kluczowe jest, by badanie było przeprowadzone przez doświadczonego okulistę bądź optometrystę. Istnieją różne metody diagnostyki astygmatyzmu.
Wszystkie są bezbolesne i bezinwazyjne, a co za tym idzie – bezpieczne. Polegają one na obserwacji i ocenie oka przy pomocy specjalistycznych przyrządów. Mogą one być zarówno proste, jak keratoskop czy oftalmometr Jawala, jak i zaawansowane techniczne, jak wideokeratografia komputerowa.
Jak się leczy?
Leczenie astygmatyzmu obejmuje zarówno postępowanie zachowawcze jak i zabiegowe. Postępowanie zachowawcze obejmuje stosowanie cylindrycznych soczewek okularowych bądź kontaktowych.
W bardziej zaawansowanych przypadkach można zastosować leczenie inwazyjne, które polegać może na laseroterapii bądź postępowaniu chirurgicznym.
Schorzenie diagnozuje i leczy lekarz okulista.
Wada wzroku
Wada wzroku to zaburzenie widzenia spowodowane niewłaściwym działaniem mechanizmu refrakcji oka czyli załamania światła. Załamujące się w nieprawidłowy sposób światło w oku powoduje, że obraz staje się niewyraźny. Najpowszechniejsze wady wzroku to krótkowzroczność, nadwzroczność czy astygmatyzm. Skąd się bierze wada wzroku i jak można ją leczyć? Odwiedź gabinet okulistyczny Poznań i dowiedz się więcej.
Wada wzroku – skąd się bierze?
Problemy ze wzrokiem mogą dotknąć praktycznie każdego niezależnie od wieku. Wady wzroku mogą być wynikiem chorób oczu, ale też uwarunkowane genetycznie, przez środowisko lub po prostu rozwijają się z wiekiem. Wady refrakcji powodują, że światło załamuje się w oku w nieprawidłowy sposób, a obraz staje się niewyraźny.
W większości nie mamy wpływu na czynniki sprzyjające powstawaniu wad wzroku, gdyż nie mamy wpływu na starzenie się organizmy czy dziedziczenie tendencji do ich powstawania. Natomiast wpływ na czynniki środowiskowe, jak praca przy monitorze i ochrona oczu przed szkodliwymi czynnikami drażniącymi, jest już jak najbardziej możliwe.
W celu wykrycia wady wzroku konieczna jest wizyta u okulisty, który przeprowadzi odpowiednie badania w gabinecie okulistycznym. Okulista Poznań oceni czy problemy ze wzrokiem nie są spowodowane innymi schorzeniami lub zleci dalszą diagnostykę.
Najczęstsze wady wzroku
Krótkowzroczność – to jedna z najczęściej występujących wad wzroku, w wyniku której obraz powstaje przed siatkówką, przez co obiekty w oddali stają się niewyraźna a te znajdujące się blisko są dobrze widoczne. Konieczna jest korekcja krótkowzroczności najczęściej przez używanie okularów lub soczewek kontaktowych. Ważny jest dobór okularów korekcyjnych z odpowiednimi szkłami i regularne wizyty u okulisty, aby monitorować wadę wzroku.
Nadwzroczność (zwana dalekowzrocznością) – wada ta polega na układaniu się obrazu poza siatkówką, co sprawia, że obraz widziany z bliska staje się niewyraźny, a za to dobrze widać z daleka. Predyspozycja do nadwzroczności jest zazwyczaj dziedziczona, a na jej pogłębienie może wpływać cukrzyca czy odklejenie siatkówki.
Astygmatyzm – wada wiąże się ze zniekształceniem rogówki oka, co przyczynia się do niewyraźnego widzenia. Astygmatyzm może towarzyszyć zarówno krótkowzroczności jak i nadwzroczności, a żeby skorygować astygmatyzm wykorzystuje się sfero-cylindryczne soczewki okularowe lub kontaktowe.
Konieczne jest zawsze monitorowanie wady i regularne odwiedzanie okulisty. W ramach leczenia astygmatyzmu dostępne są zabiegi laserowe, które oferują specjalistyczne gabinety okulistyczne.
Starczowzroczność – wynika z procesu starzenia się organizmu i powstaje wskutek zmniejszenia zdolności akomodacji oka. Dobór odpowiednich okularów korekcyjnych do czytania jest najczęstszym rozwiązaniem problemu starczowzroczności.
Daltonizm – czyli zaburzona percepcja kolorów. Daltonista ma problem z rozróżnieniem niektórych barw.
Oczopląs i zez – oczopląs to mimowolny i niekontrolowany ruch gałek ocznych, a zez to wada wzroku polegająca na zmianie kąta patrzenia jednego oka względem drugiego.Obie wady prowadzą do pogorszenia jakości i ostrości widzenia i trzeba je leczyć w gabinecie okulistycznym.
Wada wzroku
Warto wiedzieć, że na wady wzroku i ich poprawę ma też wpływ odpowiedni sposób odżywiania, właściwe nasłonecznienie, aktywność na świeżym powietrzu oraz odpowiednia dawka snu i wypoczynku. Leczenie wad wzroku i ich korekcja jest ważna nie tylko w celu poprawy komfortu życia.
Dolegliwość należy leczyć również ze względu na ryzyko wystąpienia powikłań np. w postaci odwarstwienia siatkówki, jaskry, zaćmy, jednoocznej ślepoty, zmętnienia rogówki, czy zwyrodnienia plamki żółtej. Nasz gabinet okulistyczny Poznań oferuje pełne wsparcie i leczenie przez profesjonalnych okulistów.
